موم

موم

مومها به عنوان یک فرآورده جنبی در طول تصفیه روغن‌ها به دست می‌آیند که معمولاً مورد استعمالی در خود پالایشگاه‌ها ندارند. مومهای به دست آمده از منابع نفتی به سه دسته: پارافینی، میکروکریستالی و نیمه میکروکریستالی تقسیم می‌شوند.
کمیت و کیفیت موم‌های جدا شده از نفت خام بستگی به نوع منابع و میزان پالایش نفت تا قبل از جداسازی موم دارد. با این وجود، نفت خام برخی از منابع، فاقد موم و یا دارای مقدار کمی از آن می‌باشد. منابعی با غلظت‌های بالایی از موم در پیسیلوانیا، مناطق مرکزی امریکا، ونزوئلا، رومانی، روسیه و برمه وجود دارد.
ـ دسته‌اول یعنی موم‌های پارافینی که از تصفیه روغن‌های سبک به دست می‌آیند، شکل کریستالی بزرگ داشته، سفید، نسبتاً سفت، شفاف و جامد می‌باشند و از مخلوط هیدروکربورهای اشباع شده با تعداد اتم کربن بالا، تشکیل شده‌اند. اولین بار در سال 1809 میلادی فوش ، پارافین را از نفت و بعداً در سال 1830 میلادی رایش باخ آن را از گودرون چوب به دست آورد.
ـ دسته دوم یعنی موم‌‌های میکروکریستالی که از تصفیه روغن‌های سنگین حاصل می‌شوند، شکل کریستالی ریز داشته، سخت‌تر از موم‌های پارافینی و حدود رنگ آنها از سفید تا قهوه‌ای می‌باشد. این دسته از موم‌ها شامل انواع دیگری از هیدروکربورها به غیر ازآلکان‌های نرمال می‌باشند. تعداد اتم‌های کربن آنها از 34 تا 70 عمدتاً از نوع پارافین‌های نفتنی می‌باشند.
ـ دسته سوم یعنی موم‌های نیمه میکروکریستالی که از اهمیت کمتری در صنعت برخوردار می‌باشند .