ویتامین نام گروهی از مواد است که در غذا وجود دارند. بدن به این مواد نیاز دارد تا زندگی و سلامت خود را تامین کند.
بنابراین طبیعی است که بسیاری از مردم نگران این مسالهاند که آیا ویتامینهای لازم را به حد کافی به بدن خود رساندهاند؟
گرچه هر ویتامینی به مقدار بسیار اندکی برای رفع نیاز بدن کافی است، ولی باید گفت که نگرانی مردم از کمبود ویتامین، چندان هم بیپایه نیست.
غذایی که میخوریم اگر متنوع باشد، ویتامینهای ضروری را خود به خود به بدنمان میرساند (گویا فقط به استثنای ویتامین د)؛ اما اشکال این است که بسیاری از مردم در انتخاب خوراک خود، عاقلانه رفتار نمیکنند؛ یعنی رعایت نمیکنند که غذایشان متنوع باشد. همچنین از غذاهای اساسی و مهمی که ویتامینها را برایشان تامین کند، غالفند. به چنین افرادی باید مقداری ویتامین اضافی بخورانیم تا جبران کمبودشان بشود.
بسیاری از ویتامینها قابل ذخیره شدن در بدن نیستند؛ از اینرو میتوان گفت که بدن ویتامینهای افزون بر نیاز خود را به راحتی دفع میکند.
با این وصف اگر بخواهیم پیوسته یک یا چند ویتامین خاص را به افراط وارد بدن بکنیم، کاری زیانبخش خواهد بود. این گفته به ویژه درباره ویتامین آ و ویتامین د کاملا صحت دارد. پس نباید دایما از کپسول یا شربت ویتامین آ و ویتامین د استفاده کرد.
چه غذاهایی چه ویتامینهایی را فراهم میآورند؟
اکنون نگاهی سریع به خواص ویتامینها و غذاهایی که آنها را برایمان تامین میکنند، خواهیم افکند.
ویتامین «آ» برای سلامت چشم، پوست، دندان و استخوانها مفید است.
آن را میتوان از ترهبار سبز و برگدار، ترهبار زرد، میوهها، تخممرغ، جگر و کره بهدست آورد.
ویتامین «ب ـ 1» برای دستگاه گوارش و اعصاب مفید است و مانع پیدایش برخی بیماریها میشود. آن را در نان کامل، جبوبات و جگر خواهید یافت.
ویتامین «ب ـ 2» در شیر، تخممرغ، سبزیجات و گوشت بیچربی یافت میشود.
ویتامین«ث» مدد بخش بافتها، استخوانها و دندانهاست و در میوههای ترش، گوجهفرنگی و کدوی خام وجود دارد.
این بود دانستنیهای اندکی پیرامون ویتامینها.
برگرفته از سایت kimia.roshd.ir
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد