منابع تفکر اسلامی، قابلیت بی پایانی دارد، محدود و پایان ناپذیر و تمام شدنی نیست.
بسیاری از چیزها است که از نظر اینکه موضوع مطالعه و تفکر بشر واقع بشود محدود است، بشر یک اندازه ای که درباره ی آنها فکر بکند به عمق و باطن و تمام ریز روی آن پی می برد و دیگر جایی و مجالی برای تفکر باقی نمی ماند مثل آثاری که خود بشر به وجود می آورد.
ولی یک چیزهایی هست که بشر هر اندازه که تفکر می کند احتیاج و نیاز خود را به تفکر بیشتر احساس می کند. طبیعت از این قبیل است.
حکما و فلاسفه ی 2500 سال پیش با جزم و قاطعیت بیشتری درباره موجودات و حقایق موجودات این عالم اظهار نظر می کردند. دانشمند امروز خیلی بیشتر از دانشمند چند هزار سال پیش، خودش را در مقابل طبیعت، جاهل و نادان می داند. کتاب آسمانی
قرآن که
معجزه علمی خاتم الانبیاء است این تفاوت را با همه ی کتاب های آسمانی دارد که ضمناً اعجاز آورنده خودش است، به این معنی که هر پیغمبری که آمده است اعجازش کتاب آسمانیش نبوده است، معجزه اش یک چیز بوده است و کتاب آسمانیش چیز دیگر.
تنها خاتم انبیاء بوده که کتاب آسمانیش در عین اینکه کتاب آسمانی او است معجزه او هم هست. راز آن هم آشکار است: چون دین او باید باقی بماند معجزه او هم باید باقی بماند.
اینکه عصایی تبدیل به اژدهایی شد، سنگ بزرگی تبدیل به حیوان بزرگی شد، موضوعاتی است که فقط آنهایی که در آن زمان و مکان حاضرند می بینند و بعدها به صورت یک نقل تاریخی در می آید ولی یک معجزه ی علمی برای همیشه می تواند باقی بماند.