مستنجد خلیفه عباسی

« 566-555 ق / 1170-1160 م»

با درگذشت مقتضی، پسرش ابو المظفر یوسف بن محمد، ملقب به المستنجد بالله به خلافت رسید. با خلافت او، برادرش با دسیسه گروهی از کنیزان درباری طرح ترور او را زمینه سازی کردند،
اما پیش از آن که این عمل انجام گیرد، اقدام آنان کشف و مستنجد برادر خود را به همراه گروهی از درباریان توطئه گر به دجله انداخت و به این ترتیب کار خلافت را همراه با سیاستی دادگرانه به دست گرفت.

خلیفه در سال یازدهم خلافت، به انگیزه ناسازگاری سرکرده غلامان ترک، و رئیس دربار، درصدد دستگیری وی برآمد، اما خود به دست غلامان گرفتار و زندانی شد تا این که در زندان درگذشت. مدت خلافت مستنجد یازده سال و یک ماه بود.