بحث اساسی که در
جهان امروز مطرح است مسأله
مسئولیت را بیش از آنچه که ما در
فارسی از این کلمه می‌فهمیم
ارزش و تعمق بخشیده است.
اصل اعتقاد به اصالت مسئولیت یا آزادی
هنرمند بزرگترین تصادم میان دو قلب فکری جهان را در شرق و غرب سبب شده است.آیا هنرمند کسی است که ارزشهای مجرد هنری را آنچنانکه خود می‌گزیند و بر اساس ملاکهائی که خود می‌پسندد.خلق می‌کند؟و یا هنرمند آفریننده و خلاقی است که پیش از اصالت دادن به اثر هنری که رسالت خویش می‌شمارد؟
این دو تعریف،دانشمندان و متفکران بخصوص هنرمندان و نویسندگان جهان را به دو قطب متضاد تقسیم کرده است و اصل
هنر برای هنر را در برابر هنر برای انسان و برای ترقی و نجات و
آزادی انسان و
اجتماع نشانده است.
هنر برای هنر علم برای علم
آیا علم بخاطر خود علم است یا به عنوان وسیله‌ای در خدمت نیاز انسانها توده‌های مردم و جامعه‌های بشری؟
آیا کسی که توانست اثری پدید آرد که احساسی برانگیزد و با عناصر کلام قطعه زیبایی بسازد،
شاعر است؟یا شاعر کسی است که تمامی قدرتهای بیان را بکار می‌گیرد تا انسانها را در نیل به هدفها و آگاهی بخشید نشان به زندگی و احساس و مسئولیتها و ناهنجاریهای سرگذشت و سر نوشتشان یاری کند؟کدام یک از اینها واقعیت است؟از قول نیچه در یک جمله می‌گویم:
هنر برای هنر،
علم برای علم و شعر برای شعر فریبی است برای پوشاندن نعش بودن هنر یا دانشمند و آبرومندانه جلوه دادن گریزش از تعهد
مسئولیتهای اجتماعی!
منبع:مسئولیت شیعه بودن؛ دکتر علی شریعتی
