1- شاه صفی ، شخصی ضعیف ، سست عنصر و دائم الخمر و بی تدبیر بود . 2- خونریزی و بیرحمی نسبت به فرماندهان و بعضی از خاندان کلیدی کشور از دیگر خصیصه های نادرست شاه صفی بود . 3- به خاطر همین بی شفقتی و سست عنصری او ( شاه صفی ) بغداد که چهارده سال از تصرف آن توسط شاه عباس اول می گذشت به تصرف عثمانیها و قندهار به تصرف گوکانیان هند درآمد که این نخستین نشانه های سقوط هراس آور قدرت نظامی دولت صفویه بود . |

|
|
|