محمود بن ملکشاه سلجوقی
« 525- 511 ق / 1131-1118 م»
محمود نواده ملکشاه و ملقب به سلطان مغیث الدین نیا
محمود بن محمد بن ملکشاه یمین امیرالمؤمنین، پس از مرگ پدرش سلطان محمد در 511 ق / 1118 م، بر تخت نشست.
چون هشت ماهی از امارت او گذشت، علیه عمویش؛ سلطان سنجر برخاست، اما در نبرد شکست خورد و با اظهار ندامت و پشیمانی، سلطان سنجر دوباره او را به امارت عراق فرستاد.
محمود علاوه بر عراق، ولایات آذربایجان، دیار بکر،
بغداد، فارس، گرجستان، و
ارمنستان را نیز جزو قلمرو وی بوده است. مه ملک خاتون دختر خود را به ازدواج وی درآورد. چون مه ملک خاتون در هفده سالگی درگذشت، دختر دیگر خود را به او داد.
محمود در 520 ق / 1126 م، با
مسترشد - خلیفه عباسی - ناسازگار شد و به بغداد لشکر کشید و شهر را در محاصره خود گرفت و خلیفه را ناچار به سازش کرد. مرگ محمود در یازدهم شوال سال 525 ق / 6 سپتامبر 1131 م« روی داد.
وی دلبستگی زیاد به شکار داشت و در 27 سالگی چشم از جهان فرو بست. محمود در بستر بیماری، پسر خود داود را به جانشینی برگزید.