سلمان فارسی نقل کرده است که:
روزی نزد پیامبر خدا رفتم. حسن و حسین نزد او مشغول غذا خوردن بودند. پیامبر گاهی لقمه دهان حسن می گذاشت و گاهی دهان حسین. چون از غذا فارغ شدند، پیامبر خدا حسن را بر شانه گرفت و حسین را در دامان خود نشاند. آن گاه فرمود:« سلمان، آنها را دوست داری؟»
گفتم:« یا رسول الله، چگونه آنها را دوست نداشته باشم در حالی که می‌دانم نزد شما چه جایگاهی دارند.»
پیامبر خدا فرمود:«کسی که آنان را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و کسی که مرا دوست بدارد، خداوند را دوست داشته است.»
آن گاه دست خود را بر کتف حسین نهاد و فرمود:« او امام و فرزند امام است و نه تن از نسل او امامانی نیکوکار و امین و معصوم‌اند و نهمین آنها
قائم است.»
منابع:
بحار الانوار، ج 36، ص 304، حدیث 143.
مراجعه شود به :
شیفتگی پیامبر به حسنین علیهماالسلام
امر پیامبر به دوستی حسنین علیهماالسلام
توصیه پیامبر به دوستی با امام حسین علیه السلام
جایگاه حسنین علیهماالسلام نزد پیامبر
