نگاه اجمالی
تهیه لاک ناخن ، مشکلات خاص خودش را دارد. خواص مطلوب برای یک محصول نهایی به شرح زیر است:
- سهولت استفاده
- زمان مناسب خشک شدن
- جلوه لایه لاک
- پایداری و دوام
سهولت استفاده بسیار مهم است. اگر لاک خیلی رقیق باشد، به هنگام مالیدن روی ناخن پخش خواهد شد و پوشش یکدستی را ایجاد نخواهد کرد و اگر خیلی غلیظ باشد، لایه لختهلخته و برجسته ای تشکیل خواهد شد. به عبارت سادهتر ، گرانروی لاک باید آنچنان باشد که به هنگام مالیدن روی ناخن ، رد و اثر خرچه برجا بماند. زمان خشک شدن لاک باید آنچنان باشد که روی استعمال قبلی بتوان استفاده مجدد انجام داد.
بدیهی است، این در لاکهایی مصداق پیدا میکند که نیازمند دو بار استعمال متوالی هستند. لایه خشک باید جلوه ای صاف داشته باشد و عاری از هرگونه نقطه ، حباب ، خط ، اثر و ناصافی باشد. نهایتا یک لاک خوب ناخن باید به مدت 5 الی 7 روز روی ناخن بماند، بیآنکه شفافیت و جلوه اصلی خود را از دست دهد و آثاری از ترک و پوسته پوسته شدن نشان دهد.
ساختار لاک ناخن
لاک ناخن در اصل نوعی لاک یا ورنی است ، لاک ناخن از نیترو سلولز ، یک پلاستیسایزر (ماده نرم کننده
پلاستیکها) ، یک
حلال و احتمالا نوعی رنگینه ساخته میشود. به جای نیتروسلولز ، میتوان مولکول
پلیمر دیگری که خواص مشابه با نیتروسلولز داشته باشد، بکار برد.
تبخیر حلال ، قشر نازکی از نیترو سلولز ، پلاستیسایزر ، رزین و رنگینه بجا میگذارد.
نیتروسلولز قشر نازک براقی ایجاد میکند و پلاستیسایزر از شکنندگی این قشر نازک میکاهد و رزین ، سبب بهتر چسبیدن آن به ناخن میشود و از پوستهپوسته شدن آن جلوگیری میکند. افزودن
عطر به لاک ناخن ، بوی اجزای آن را میپوشاند.
مواد سازنده لاک ناخن
فرمول نوعی لاک ناخن معمولی در زیر نشان داده شده است:
|
نیترو سلولز | 15%
|
استون (حلال) | 45%
|
آمیل استات (حلال) | 30%
|
بوتیل استیارات (پلاستیسایزر) | 5%
|
صمغ استری (زرین) | 5%
|
عطر و رنگ | به مقدار لازم
|
پاک کننده لاک ناخن
پاک کننده لاک ناخن ، حلالهایی هستند که قشر نازک بجا مانده از لاک ناخن را حل میکنند. این حلالها بطور عمده مرکبند. از
استون یا اتیل استات یا هردو که به آنها مقادیر اندکی بوتیل استیارت و دیاتیلن گلیکول و مونو متیل اتر افزوده شده است تا اثر خشک کنندگی حلال را کاهش دهد. هم لاک ناخن و هم پاک کنندههای لاک ناخن بسیار آتشگیرند و باید مراقبتهای لازم به عمل آید تا هرگز این مواد در مجاور شعله باز یا سیگار روشن مصرف نشوند.
نرم کننده های پوست اطراف ناخنها
نرم کننده بشره یا روپوست ، بطور عمده عاملهای مرطوب کننده و مواد قلیایی هستند که برای نرم کردن پوست اطراف ناخنها بکار میروند. بنابراین پوست اطراف ناخنها را میتوان به شکل مطلوب در آورد. استفاده از مواد قلیایی برای نرم کردن و متورم کردن
پروتئین ، بخوبی شناخته شده است.
ماده نرم کننده روپوست
رنگهای لاک
رنگهای استفاده شده ممکن است در داخل لاک حل شود یا
سوسپانسیون باشد. برای حصول جلای شفاف پایدار ، رنگهای محلول در
الکل استفاده میشود، مانند کارموسین ، نارنجی روغنی و ... . روش خوب برای تهیه محلولهای غلیظ از رنگهای گوناگون این است که در داخل جلاهای مناسب تهیه گردد. چون
درجه انحلال پذیری متغیر است، ارزش آن را دارد که بدانیم چه حلالی برای هر رنگ بهترین نوع است.
اگر تهیه محلولهای غلیظ امکان پذیر باشد، ساده ترین راه این است که پایه بیرنگی همراه با آن محلول رنگی غلیظ که مقدار اندکی از آن شدت رنگ مناسب ایجاد میکند، تهیه شود. رنگهای قرمز بخاطر نامحلول بودنشان میتوانند مستقیما به پایه بیرنگ افزوده شوند. تقریبا 3% رنگ کافی است، ولی باید خرد و الکشده باشد و با کمی از پایه بیرنگ مخلوط شود و بقیه پایه بیرنگ بتدریج اضافه گردد.
مباحث مرتبط با عنوان