ائمه اطهار علیهم السلام چون با عالَم غیب رابطه دارند، هر چه را اراده کنند، می‌توانند انجام دهند. در تاریخ زندگی آنان موارد فراوانی ثبت است که از خود، قدرت‌های فوق بشری نشان داده‌اند که برای نمونه به چند مورد اشاره می‌شود:
امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
اسم اعظم خداوند نزد
حضرت سلیمان بود که به وسیله آن، دعایش مستجاب می‌شد، ولی اگر او امروز در میان ما بود، به ما امامان احتیاج داشت.
روزی عمر بن حنظله به
حضرت باقر علیه السلام عرض کرد:«اسم اعظم را به من بیاموزید!»
امام فرمود:«آیا طاقتش را داری؟»
گفت:«بله.»
امام دست مبارکش را روی زمین گذاشت. ناگهان خانه تاریک شد و بدن عمر بن حنظله به لرزه در آمد.
امام فرمود:«آیا هنوز می‌خواهی تو را بیاموزم؟»
گفت:«نه.»
امام دست مبارک را برداشت و خانه دوباره روشن شد.
امام صادق علیه السلام به یکی از اصحابش به نام ابان فرمود:«مردم چگونه فرمایش
امیرالمؤمنین علیه السلام را که فرمود من اگر بخواهم، پایم را بلند می‌کنم و بر سینه
معاویه که در
شام است می‌کوبم و او را از تختش واژگون می‌نمایم قبول نمی‌کنند؟ در حالی که قبول دارند که
آصف، وصی حضرت سیلمان، تخت
بلقیس را در از یک چشم بهم زدن برایش آورد؟! آیا پیامبر ما از پیامبران دیگر برتر نیست؟ آیا وصی او از همه اوصیاء دیگر برتر نیست؟ پس چرا او را مانند وصی سلیمان نمی‌دانند؟ پس خداوند بین ما و منکرین حق ما حکم فرماید.»
ابو حمزه ثمالی به
امام سجاد علیه السلام عرض کرد:«آیا ائمه اطهار قدرت زنده کردن مردگان و شفا دادن افراد پیس یا راه رفتن روی آب را دارند؟»
امام فرمود:«خداوند هیچ قدرتی را به انبیاء خود عطا نفرموده مگر آن که همه آنها را به رسول خاتمش محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم عطا فرمود و چیزهای دیگری را هم به او عطا کرد که به پیامبران قبلی نداده بود. و همه آنچه به رسول خدا عطا شده است، به امیرالمومنین و پس از او به
حسن و
حسین و همه امامان بعدی نیز تا روز قیامت عطا شده است.
ابوبصیر می‌گوید:با حضرت امام صادق علیه السلام
حج به جا می‌آوردیم. امام فرمود:«سر و صداها چه زیاد و حاجی چه کم است!»
سپس دست مبارکش را به صورت من کشید. چشم دل من باز شد و دیدم بیشتر مردم به صورت خوک و الاغ و میمون بودند.
جابر بن عبدالله می گوید: به دنبال امیرالمؤمنین علیه السلام از
کوفه خارج شدم. امام در بیابان ایستاد و ندا کرد:«ای یهودیان!»
ناگهان یهودیانی که قبر آنها آنجا بود، از داخل قبر فریاد زدند:«لبیک! لبیک! ای سید ما!»
امام فرمود:«عذابتان چگونه است؟»
گفتند:«ما و هر کس از فرمان تو سرپیچی کرده است، در عذابیم.»
سپس امام فریاد بلندی کشید، به طوری که نزدیک بود آسمان فرو ریزد. من بیهوش شدم و به زمین افتادم. وقتی به هوش آمدم امیرالمؤمنین علیه السلام را دیدم. فرمود:«پادشاهی ما از پادشاهی سلیمان بسی بزرگتر است.»
به هرحال اینها قطره ای است از دریای قدرت ائمه اطهار. در روایات تاریخی، زنده کردن اموات، سخن گفتن با اموات، سخن گفتن با حیوانات، شفای امراض لاعلاج، طلا کردن خاک، ایجاد چشمه آب، تسخیر ابر و باد، دعاهای مستجاب، ایجاد یا آرام کردن زلزله، شکافتن سنگ و به سخن درآوردن اطفال و هزاران نمونه دیگر از جمله معجزات بیشمار ائمه اطهار است؛ به طوری که انکار آنها همچون انکار خورشید در وسط آسمان به شمار می‌رود.
منابع:
بحار الانوار، ج 25، باب 13/ ص 362 به بعد.
بحار الانوار، ج 27، باب 12،ص 25/ باب 13، ص 29/ باب 14، ص 32/ باب 7، ص 302 و...
