منو
 کاربر Online
839 کاربر online

قحطی در ایرلند

تازه کردن چاپ
جامعه و علوم اجتماعی > تاریخ
(cached)




قحطی در ایرلند


بیشتر مردم فقیر در ایرلند سال 1840م بر روی زمین هایی کار می کردند که صاحب آنها ایرلندی های انگلیسی تبار بودند. . مردم تنها از راه کشت سیب زمینی امرار معاش می کردند و هنگامیکه آفات در سال 46 و 1845 محصول سیب زمینی را از بین برد، فقرا از گرسنگی می مردند. کشور انگلستان که بر سرزمین ایرلند حکومت می کرد، کمک چندانی نکرد. قانون غلات که در آنجا وجود داشت، قیمت نان را بسیار بالا نگه داشته بود . زمانی نان فراوان شد که دیگر خیلی دیر شده بود و نزدیک به یک میلیون نفر انسان جان خود را از دست دادند و بیش از این تعداد مجبور به مهاجرت شدند.

img/daneshnameh_up/c/c3/irland.jpg
جستجو برای سیب زمینی

این حکاکی متعلق به قرن نوزدهم، اعضای خانواده
یک رعیت فقیر ایرلندی را در حال جستجوی
غذا در زمان قحطی، نشان می دهد.



1801م

قانون اتحاد: ایرلند با بریتانیای کبیر (انگلیس، اسکاتلند و ولز) متحد می شود و کشور اتحادیه بریتانیای کبیر و ایرلند شکل می گیرد.

1829

به موجب قانون آزادی کاتولیکها، به کاتولیک ها اجازه ورود به پارلمان داده می شود. وکیل دعاوی Daniel o Connell دانیل لوکونل اولین نماینده کاتولیک مجلس می شود.

1845

با شروع قحطی بزرگ ایرلند، محصول سیب زمینی کپک (آفت) می زند.

1846
محصول سیب زمینی مجددا با کمبود روبرو شده و قوانین غله، لغو می شود. دولت بریتانیا تصمیم می گیرد در بازار غله ایرلند مداخله نکند.

1858

انجمن جمهوری خواهان ایرلند در دوبلین، مرکز و پایخت امروزه ایرلند، تشکیل می شود، که کوشش می کند تا استقلال ایرلند را بدست آورد .

1859

انجمن فنیان دبرای مبارزه در راه استقلال ایرلند در آمریکا تشکیل شد.

1867
کوشش فنیان ها برای شورش، با شکست مواجهه می شود.

1870

W.E.G ای ـ جی ادستون، رهبر حزب لیبرال انگلستان، اولین قانون املاک را تصویب می کند، که حقوق مستاجرین ایرلندی را به رسمیت می شناسد. انجمن دولتی میهنی توسط وکیل دعاوی ایساک بات (Isaac Butt) با هدف دستیابی به خودمختاری ایرلند تشکیل می شود.

1873

مجمع حکومت مردم به جای انجمن دولتی میهنی جایگزین می شود.

1880

چارلز پارنر، رهبر ملی گرایان مجلس ایرلند، به عنوان رئیس حزب پارلمانی ایرلند انتخاب می شود.

1886

اولین لایحه خود مختاری در مجلس عوام با شکست مواجهه می شود.

1912

قانون گذاری خود مختاری در سومین حرکت تصویب می گردد.

1913

به منظور مخالفت با خود مختاری، «نیروی داوطلب اولستر» در ناحیه پروتستان نشین شمال ایرلند تشکیل می گردد؛ پروتستانها می خواهند به عنوان جزئی از بریتانیای کبیر باقی بمانند.

1914

لایحه خود مختاری به خاطر شروع جنگ جهانی اول قبل از اینکه جامه عمل بپوشد به حالت تعلیق در می آید.

بسیاری از مردم ایرلند به خاطر اشغال کشورشان توسط انگلستان منزجر شدند. بدنبال قانون اتحاد سال 1801م، که ایرلند را با بریتانیا کبیر متحد می کرد، هیچ دولت ایرلندی وجود نداشت. نمایندگی ایرلندیها در پارلمان انگلستان محدود به پروتستانها می شد، و پروتستانهای انگلیسی تضمین کردند که کاتولیک ها حقوق اندکی داشته باشند. این یک بی عدالتی بزرگ بود، چونکه اغلب مردم ایرلند کاتولیک بودند، بجز آنهاییکه در اولستر، شمال ایرلند، زندگی می کردند. این مردم عمدتا در اصل، از پروتستانهای اسکاتلندی تبار بودند.

کوشش برای اصلاحات


بعضی سیاستمداران انگلیسی سعی در اصلاح مسائل در ایرلند داشتند، و به رادیکال های ایرلندی درترویج قضیه ایرلند ملحق شدند. قانون رهایی بخش (آزادی) کاتولیک ها در سال 1829 تصویب شد، به کاتولیک ها اجازه شرکت در دولت و مشاغلی که قبلا برای آنها ممنوع بود، می داد و اصلاحات ارضی که برای دهقانان ایرلندی امنیت بیشتری ایجاد می کرد، بعدها در قرن نوزدهم جامه عمل پوشید.

قانون غلات


به منظور حمایت از منافع کشاورزان انگلیسی، پارلمان انگلیس قوانینی را برای ذرت (غلات) وضع کرد. به موجب این قوانین، به غله واراداتی مالیات تعلق می گرفت، در نتیجه قیمت نان بالا رفت. به هنگام قحطی در ایرلند، سعی چندانی در پایین آوردن قیمت نان به منظور کمک به ایرلندی های گرسنه نشد. این امر، ایرلندی ها را عصبانی کرد. در سال 1846م قانون غلات لغو شد، اما خیلی دیر بود.


خود مختاری


برای برخی از مردم، تنها انجام پاره ای اصلاحات به منظور رفع تبعیض و بی عدالتی ناشی از حاکمیت بریتانیا بر ایرلند، کافی نیود. این مردم، خود مختاری می خواستند. در خلال سالهای قرن نوزدهم، تمایل برای خود مختاری، زیاد شد و در زمانهایی بر سیاست انگلیس تسلط پیدا کرد. خود مختاری از دو راه ممکن بود. اولی، روش انقلابیون بود. این روشی بود که انجمن جمهوریخواهان ایرلند و انجمن فتیان دنبال می کردند. آنها سعی می کردند حضور انگلیس را در ایرلند با زور پایان دهند. دیدگاه بعدی از راه قانون اساسی بود، در این مسیر، سیاستمداران ایرلندی و انگلیسی برای قانع کردن پارلمان انگلیس جهت دادن استقلال به ایرلند، با هم کار می کردند.

مخالفت پروتستانها


مسئله مهمی که مانع خودمختاری بود مخالفت پروتستانها درشمال کشور بود. آنها یک نیروی قوی در پارلمان انگلیس بودند و مانعی در جهت تلاش برای خود مختاری بودند. پروتستانها تصور ی کردند که معنی خود مختاری این است که آنها در یک وضعیت نامطلوب، در ایرلندی که توسط کاتولیک ها اداره می شود، قرار خواهند گرفت.

لایحه تصویب شد


در سال 1912 سومین لایحه خود مختاری به مجلس رفت و پروتستانها به شدت با آن مخالفت کردند. شروع وضعیت زندگی دشوار درجنگ جهانی اول در سال 1914 باعث شد که لایحه معلق بماند، همچنین بطور موقت مانع از چند قسمت شدن ایرلند بر اثر جنگ داخلی گردد .

حقایق ثبت شده


جمعیت ایرلند از 1800 تا 1841 م افزایش چشمگیری یافت به طوری که از 5 میلیون نفر به 8 میلیون رسید، ولی قحطی این افزایش جمعیت را کاهش داد و نزدیک به یک میلیون نفر از گرسنگی مردند و دو میلیون نفر در سالهای 1861- 1847 به شمال آمریکا مهاجرت کردند که مهاجرت تا سالها ادامه داشت و تا سال 1901 جمعیت ایرلند به چهار و نیم میلیون نفر رسید.


تعداد بازدید ها: 17388


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..