قاسم بن محمّد بن ابی بکر معروف به ابومحمّد در سال 37 هجری متولد شد. پدرش محمّد بن ابی بکر فرزند
ابوبکر و پرورش یافته
امیرالمؤمنین علیه السلام بود.
ابومحمّد یکی از فقیهان هفتگانه
مدینه و از وکلا و معتمدین
حضرت امام سجاد علیه السلام بود. او را افضل مردم زمان خود گفته اند.
دخترش
ام فروه همسر
امام محمد باقر علیه السلام و مادر
امام جعفر صادق علیه السلام بود. در شرافتش همین بس که امام محمّد باقر علیه السلام داماد او و امام جعفر صادق علیه السلام نوه اویند.
در اواخر عمر دچار نابینایی شد و در سال 107 هجری قمری در محلی بنام قدید (بین مکّه و مدینه) هنگامی که عازم مناسک حجّ یا عمره بود وفات یافت.
منابع:
منتهی الامال - اعلام زرکلی چاپ دوم جلد 6
