تعریف
در موجودات زنده، منظور از
فقر غذایی کاهش شدید در مصرف
ویتامین،
مواد مغذی و
انرژی می باشد.
فقر غذایی، نوع شدیدی از
سوء تغذیه است. در انسان، فقر غذایی طولانی مدت ( به مدت یک تا دو سال) سبب آسیب دیدگی دائمی اندام های بدن شده و در نهایت منجر به
مرگ می گردد.
علائم
افرادی که دچار فقر غذایی هستند،
چربی و
بافت ماهیچه ای بدنشان تحلیل می رود و
لاغر می شوند؛ چون بدن چربی ها و
ماهیچه را تبدیل به
انرژی مورد نیاز خود می کند. داشتن پوستی خشک و رنگ پریده بیانگر این لاغر شدن است.
بیماری های ناشی از کمبود ویتامین ها رایج هستند؛
بری بری،
اسکوروی و
پلاگرا از جمله این بیماری ها می باشند. این بیماری ها در مجموع سبب
اسهال،
جوش های پوستی و مشکلات قلبی می شوند. کمبود
ریبو فلاوین باعث
کم خونی می شود. در نتیجه ی کمبود ویتامین ها، افراد دچار
خستگی مزمن،
تند مزاجی و
بی حالی می شوند.
درمان
فقر غذایی را معمولاً با مصرف تدریجی مواد غذایی
درمان می کنند؛ تا جایی که دیگر کمبودی وجود نداشته باشد. مثلاً
رژیم غذایی فردی که مبتلا به فقر غذایی بوده باید 5000
کالری داشته باشد و دو برابر میزان مواد مغذی توصیه شده در یک
رژیم غذایی معمولی،
مواد مغذی داشته باشد.
همچنین ببینید
