ریشه واژه عید، «عود» به معنی بازگشت است. حوادث مهم تاریخ می‌تواند مبدأ عید باشد.
در فرهنگ اسلامی، برای انتخاب عیدها، "انسان" معیار قرار داده شده است، آن هم
انسان الهی. مثلا رسیدن فصل بهار و شکوفایی طبیعت عید نیست، چرا که شکفتن طبیعت است نه شکفتن انسان. هر زمان انسان شکفت، روز عید است. لذا
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود:« کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید»؛ (هر روزی که در آن گناه نشود، عید است.)
همه اعیاد در فرهنگ اسلام برخاسته از همین دیدگاه است؛ ازجمله:
عید جمعه: روز شکفتن انسان در شب و روز جمعه است.
عید فطر: روز شکفتن انسان پس از یک دوره میهمانی خدا در ماه رمضان است و تقرب انسان با روزه و بیداری سحرها.
عید قربان: روز شکفتن جان آدمی پس از
مراسم حج است.
عید غدیر: روز شکفتن انسان است با مشخص شدن رهبر الهی اش و تثبیت جریان امامت و هدایت الهی.
جالب است بدانید بنا بر روایات اسلامی، اولین عید بشر، عید پذیرش توبه آدم علیه السلام بود؛ وقتی بر اثر اشتباه خود از بهشت اخراج شد و توبه کرد و خداوند توبه اش را پذیرفت.
همچنین جالب است بدانید بر اساس روایات، روز نصب وصی و جانشین هر پیامبر همان روز 18
ذی الحجه (روز عید غدیر) است و این روز در همه ادیان الهی عید بوده است.
