مقدمه
دوربین در صحرا وسیه ای با ارزش است و نوع 35 میلی متری آن از همه مفیدتر است. نکته ی مهم این است که کانون
عدسی دوریبن نبا یستی ثابت باشد. انتخاب عدسی بستگی به وضعیت مالی شما دارد. یک عدسی 50 میلی متری شاید بیشترین کارایی را داشته باشد. احتمالاً انتخاب بعدی شما اگر بیش از یک عدسی تهیه کنید، عدسی با زاویه ی باز است.
نکات مهم در عکسبرداری در زمین کار
هنگامی که از فیلم رنگی در ساحل یا ارتفاعات بیش از 2000متر استفاده می کنید، همیشه از فیلتر ماورای بنفش (U.V.) استفاده کنید. این فیلتردر واقع فاقد رنگ است و می تواند همیشه در روی دوربین باشد بطوری که هیچ وقت فراموش نمی شود. هنگامی که از رخنمونها به صورت سیاه و سفید عکس برداری می شود، یک فیلتر زرد تیره به مشخص کردن جزئیات کمک می کند. دوربینهای فوری این مزیت را دارد که می توان از رخنمون عکس برداری کرد و بلافاصله با یک قلم نوک تیز حاشیه نویس نمود و سپس آن را در دفتر چه یادداشت خود چسباند.
هر وقت عکس برداری می کنید، طراحی از منظره را در دفترچه ی یادداشت خود بکشید تا نشان دهنده ی آنچه که در عکس جستجو می کنید باشد. این نکته خصوصاً برای عکسهای رخنمون سنگها اهمیت دارد، زیرا تا زمانی که از صحرا بر نگردید نمی توانید عکسها را ببینید. آنگاه ممکن است تشخیص عکسها مشکل باشد، بخصوص موقعی که چندین عکس از رخنمونها مشابه گرفته باشید، هر عکس برداشته شده را ثبت کرده و آنرا با همان روشی که نمونه ها را ثبت می کنید شماره بزنید. اطلاعات ثبت شده ی مربوط به عکسها را همانند نمو نه ها نگهداری کنید. برای اطلاع از اندازه ی رخنمونها در عکس، وسیله ای با دو نوار پر سپکس بسازید بطوری که بین آنها شماره های بزرگی که از تقویمها قابل بریدن است چسبانده شود. در عکس برداری از بیرون زدگیها از هر روشی که استفاده می کنید، لازم است چیزی- مثلاً در پوش دوربین، مداد و... برای نمایش مقیاس در آن بگنجانید.
می توان با فیلم سیاه و سفید یا رنگی عکس یا اسلاید تهیه کرد. انتخاب آنها بستگی به هدف شما دارد. عکسهای رنگی چشم انداز خوبی دارد ولی در نماها نزدیک رخنمون خوبی به دست نمی دهد. برای کارهای کلی زمین شناسی، عکس برداری سیاه و سفید احتمالاً مناسب است، خصوصاً اگر هدف ارائه در گزارشها باشد. از عکسهای رنگی می توان عکسهای سیاه و سفید تهیه کرد، ولی هرگز به خوبی آنهایی نیست که با فیلمهای حساس عکاسی تهیه می شود.
نیازی نیست همه ی محلهایی را که از رخنمونها عکس می گیرید در نقشه گذارش کنید. این مکانها قبلاً در دفترچه یادداشت شما در مقابل مشاهدات صحرایی ثبت شده است. با وجود این، با رسم پیکان روی نقشه صحرایی می توان برای نمایش جهت عکس برداری کمک گرفت . بطوری که شما بعداً می توانید به راحتی نقاط توپوگرافی را تشخیص دهید. در خاتمه، پرونده ای از نگاتیوهای عکسهای برداشته شده در صحرا را تهیه کنید، به طوری که بتوان آنها را بعراً، شاید سالها بعد، به سادگی پیدا کرد.
مقالات مرتبط با عنوان:
