سوید بن غفله می‌گوید:
علی علیه السلام می‌فرمود: به خدا سوگند، اگر تمام دنیا را یک جا به منافق ارزانی بدارم باز مرا دوست نخواهد داشت، ولی اگر بینی مؤمنی را از دم شمشیرم بگذرانم باز مرا دوست خواهد داشت. دلیلش این است که من از
رسول خدا شنیدم که فرمود:«ای علی، جز مؤمنان تو را دوست ندارند و جر منافقان با تو دشمن نیستند.»
حضرت علی علیه السلام در روایت دیگری می‌فرمود:« من پیش از آن که کسی با پیامبر نماز بگزارد، سه سال با او نماز خواندم و از جمله سخنانی که در آن مدت پیامبر با من گفت این بود که هیچ مؤمنی با من دشمنی نمی کند و هیچ منافقی مرا دوست نمی دارد.»
منابع:
- بحارالانوار، ج39، ص 251، حدیث 17 --------- امالی شیخ طوسی
- بحارالانوار، ج39، ص 252، حدیث 19 --------- امالی شیخ طوسی
مراجعه شود به:
