هنگامی که
ولید بن عقبه از سفر
امام حسین علیه السلام به
مکه آگاه شد، کسی را به دنبال
عبدالله بن عمر فرستاد تا برای
بیعت با یزید حاضر شود.
عبدالله در پاسخ گفت:« هر گاه دیگران بیعت کردند، من نیز از آنان پیروی می کنم.»(منظور او امام حسین و
عبدالله بن زبیر بود.)
اما چون ولید در بیعتنکردن عبدالله بن عمر زیانی نمیدید، مصلحت در آن دید که با وی مدارا کند و او را به حال خود بگذارد.
عبدالله بن عمر نیز راه مکه را در پیش گرفت.
منبع:
منتهی الامال: ج 1، ص 563.