عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم، از آل
زیاد بن ابیه و حاکم
یمن بود. در سال 371 ه. ق، پس از مرگ پدرش از سوی
خلفای عباسی به امارت یمن منصوب گردید.
در مدت حکمرانی اش، دولت آل زیاد در یمن به تدریج ضعیف و ضعیف تر شد، تا جایی که بردگان آنها و حاکمان مناطق اطراف به قیام برخاستند و شورشهایی رخ داد.
حکمرانی عبدالله بن اسحاق به 4 سال بیشتر دوام نیاورد و او در سال 375 ه. ق، در “ زبید“ در گذشت.
منابع:
لغت نامه دهخدا به نقل از الاعلام زرکلی ج 3 ص 547
