«عبدالرحمن بن عبد رب انصاری خزرجی» از اصحاب
رسول خدا و
امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود. هنگامی که علی علیه السلام در مرحبه
کوفه گفت کسانی که در
غدیر خم حاضر بوده و حدیث غدیر را شنیده اند به پاخیزند و شهادت بدهند، او به همراه گروهی برخاستند و گفتند:
«از رسول خدا شنیدیم که فرمود « خدای عزوجل ولی من است و من ولی مؤمنین؛ پس هر کس من مولای او هستم علی مولای اوست. خدایا دوست بدار کسی را که او را دوست می‌دارد و دشمن بدار کسی را که او را دشمن می‌دارد.»»
او قرآن را نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آموخته بود.
عبدالرحمن از مکه همراه با امام حسین علیه السلام وارد سرزمین
کربلا شد و در حمله اول سپاه
عمر بن سعد به شهادت رسید.
در کتب روایی، احادیثی از قول او از پیامبر و امام علی علیهماالسلام ثبت شده است.
منابع:
مراجعه شود به
