• اهتمام به نماز شب
• شب زنده داری تا طلوع آفتاب
• تلاوت تعقیبات پس از نماز صبح تا طلوع خورشید
• سجده های طولانی که گاهی از طلوع آفتاب تا زوال ظهر ادامه داشت.
• تلاوت ادعیه فراوان
• گریه و تضرع در طول مناجات‌ها به گونه ای که محاسنش از اشک چشمان مبارکش خیس می‌شد.
• سرکشی به فقیران در شب‌های تاریک و بردن خوراک و آذوقه برای آنان.
• تلاوت قرآن با صدایی زیبا و ملکوتی و با آهنگی حزین که شنوندگان را به گریه وامی‌داشت.
• تلاش خستگی ناپذیر امام در جلب رضای الهی که بر آن اساس، مردم مدینه لقب «زین المجتهدین» به او داده بودند.

منابع:

• بحار الانوار، ج 48، ص 101 و 103 از اعلام الورا - ارشاد.

مراجعه شود به:

• سیره عملی و مکارم اخلاق امام هفتم