در طراحی و ساخت مدارات منطقی باید از ساده ترین المانهای ممکن استفاده کرد. به عبارت دیگر، در طراحی مدارات منطقی باید ابتدا آنها را به صور مختلف خلاصه کرده و مدارات منطقی بهینه ای را ارائه دهیم.

مدارات منطقی به دو دسته مدارات ترکیبی و مدارات ترتیبی تقسیم می شوند.

مدارات ترکیبی مداراتی هستند که خروجی در هر لحظه در مدار به ورودی های مشخصی در همان زمان بستگی دارند. به عبارت دیگر اگر ورودی هایی را به شبکه اعمال کنیم به اندازه کافی این ورودی ها را نگه داریم تاثیر این ورودیها بر اساس مدار به خروجی ها برسند، آنگاه مقادیر خروجی تنها با آخرین مجموعه مقادیر ورودیها مشخص می گردد. به این نوع حالات مدارات ترکیبی رفتار مدار می گویند.

مدارات ترکیبی را مداراتی بدون پسخورد(فیدبک) و یا مدارات بدون عنصر حافظه می خوانند.

مدارات ترتیبی مداراتی هستند که بر اساس گذشته مدار نیز خروجی را فراهم می کنند. به عبارت دیگر برای تایین مقادیر خروجی های مدار فقط ورودی های مدار در این لحظه کافی نیست بلکه علاوه بر ورودی های فعلی به ورودی های قبلی مدار نیز بستگی دارد.

مدارات منطقی به دو دسته زیر تقسم بندی می شوند:

برای بررسی مدارات منطقی لازم است المانهای سازنده یک مدار را بررسی کنیم. در ساخت مدارات منطقی از ساده ترین المانهای منطقی استفاده می کنیم که این المانها را گیتهای منطقی می نامیم.

انواع گیتهای منطقی عبارتند از: