برای یافتن بهترین تغییر نما دوربین و تدوین در هنگام ضبطوضعیت و موقعیت دوربین دو راه اساسی وجود دارد . نمای مستقیم از روبه‌رو: دوربین رامستقیما روبه‌روی سوژه قرار می‌دهید وبا کمک لنز زوم ،اندازه نماهای )) مختلف را انتخاب می‌کنید . نتیجه کار حالت ماشینی و خسته کننده‌ای خواهد داشت . برخی مواقع ، دو دوربین را درکنار هم و روبه‌روی سوژه قرار می‌دهند . با یکی نماهای باز و با دیگری نماهای بسته را می‌گیرند و نماها در هم برش می‌خورند. اما بازهم حاصل کار معمولی و بی‌ارزش است . جایی که قرار است یک حرکت دنباله‌دار را فقط با یک دوربین ،تصویربرداری کنید ، می‌توانید با تغییر اندازه نماها و نقطه دید دوربین ،تنوع تصویری بسیاری خلق کنید. روش آزمون و خطا: در این سبک ،کارگرداندوربین را به شکل تجربی ،برای دستیابی به زوایای بسیار جالب وجذاب تصویری دور سوژه به حرکت در می‌آورد و سپس سوژه و زمینه تصویر را نسبت به موقعیت قرار گرفتن دوربین تنظیم می‌کند و بهترین ترکیب موجود را به دست می‌آورد . این روش تجربی شاید برای سوژه‌های ساکن و ایستا مناسب باشد،اما بسیار وقت‌گیر است. حال اگر نما را تغییر دهید یا به دوربین دیگری از زاویه دیگر برش دهید ،تمام ماجرا اشکال پیدا خواهد کرد. به جای این کار ،بهتر است از نماهای از پیش طراحی شده ،یا از شیوه‌های به کارگیری فیلمنامه‌های مصور استفاده کنیم. متن تصویری این روش بر اساس اسلوب معینی برنامه ریزی شده است و کارگردان داستان برنامه‌اش را مرور می‌کند و از نماهای مختلف آن طرحهایی سردستی می‌کشد . سپس بر اساس تصویرنامه مصور خود در مورد محل استقرار دوربینها تصمیم می‌گیرد . برای مثال : " مردی با پسری که چند لحظه پیش شیشه پنجره را شکست است روبه‌رو می‌شود ( بخش 2تصویر) " تصاویر روش ونحوه عمل را نشان می‌دهند و حرکات دوربین به این سکانس جان می‌بخشد.
گزینش نقطه دید دراین روش بسیار متداول ، دوربینها در نقاطی که از نظر کار تلویزیونی نقاطی با کارآیی ویژه هستند ، قرار می‌گیرند و ازآنجا بازی وحرکات صحنه را نظاره می‌کنند.(بخش 1تصویر) در تولید با روش سه دوربینه ، یکی از دوربینها نسبت به مرکز صحنه ،درست در وسط و دو دوربین دیگر در طرفین صحنه قرار می‌گیرند . یکی از دوربینها روی نماهای باز تا متوسط و دوربینهای دوم و سوم روی نماهای متوسط تا بسته تمرکز پیدا می‌کنند . اندازه نماها جهت تناسب داشتن با نوع حرکت و بازی در صحنه تغییر می‌یابند. این رهیافت اگر درست به ثمر برسد ، آثار و نتایج بسیار خوبی از خود به جای می‌گذارد. از آنجا که دوربینها ،زیاد از جای تعیین شده خود حرکت نمی‌کنند ،نماها منظم و آراسته و هماهنگ گرفته می‌شوند و تمرین بسیار ساده و بدون پیچیدگی مسیر خود را طی می‌کند. ضمنا ، زمانی که در بخشی از برنامه ، بازیگران به صورت خودجوش و بدون برنامه‌ریزی قبلی بازی می‌کنند ،تصویربرداران نیز می‌توانند با ارائه نماهای مناسب)) ،کارگردان را یاری کنند ، او نیز هرجا که لازم بداند تصاویر را به هم برش )) می‌زند. هنگامی که دوربینها مرتب در اطراف صحنه می‌چرخند، برای پیشگیری از موارد زیر باید قبلا دقت و تمرینات لازم را انجام داد: دیده شدن دوربینها درقاب تصویر یکدیگر؛ ظاهر شدن بخشهای خارج از محدوده دکور صحنه ؛ گرفته شدن نماهای معکوس که خط فرضی را می‌شکنند، تداوم تصویری ضعیف وغیره. ضرورت برنامه ریزی در تلویزیون راه و رسم امروزی برنامه سازی
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
