اگر
امام حسن علیه السلام در شرایط ویژه‌ی آن روز، دست به جنگی خونین می‌زد، چون کل جبهه حق، از جمله همه
بنی‌هاشم زیر پرچمش بودند،
معاویه به بهانه اینکه آنها یاغی و خونریزند، همگی‌شان را از دم تیغ می‌گذارند و چراغ حق و حقیقت و
تشیع علوی برای همیشه خاموش می‌گشت. خود امام حسن علیه السلام این واقعیت را تصریح فرموده است:« من ترسیدم ریشه مسلمانان از روی زمین کنده شود؛ خواستم نگاهبانی برای پاسدرای از دین باقی بماند.»
و در جای دیگر فرموده:« محافظت از جان
شیعیان‌مان ، مرا وادار به صلح کرد. صلاح را در این دیدم که جنگ را تا مدتی به تاخیر بیندازم؛ چرا که خداوند هر لحظه در حال تدبیر و تقدیر تازه‌ای برای بندگان است.»
مراجعه شود به:
شرایط زمینه ساز صلح امام حسن علیه السلام
