اعتقاد بر این است که شلیل یکی از قدیمی ترین میوه ها بوده و ظاهراً 2000 سال قبل در
چین رشد می کرده است. تا اواخر دهه 40 شلیلها سبز کم رنگ ، دارای اندازه ای کوچک و گوشتی سفید داشته اند.
گوشت آن آبدار بود اما میوه ای بسیار ترد با هسته ای کم عمر محسوب می شد. شلیل امروزه با کمک پرورش دهندگان و مدارس
کشاورزی از اجدادشان فاصله بسیار زیادی گرفته اند. اکنون شلیها بسیار تطبیق پذیرند و در
آشپزی کاربرد زیادی دارند.آنها چه بصورت پخته و چه خام جایگزین خوبی برای
هلو هستند چون قبل از آماده سازی نیازی به کندن پوست آنها نمی باشد.
در حال حاضر بیش از 150 گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظراندازه ، شکل ، طعم ، بافت و رنگ متفاوت هستند. انتظار می رود با معرفی دو یا گونه جدید شلیل در هر سال محبوبیت این میوه مداوم باشد.گونه های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیبا تر و عمر طولانی تر هسته در حال ارتقا می باشند.بسیاری از گونه های جدید که شما امروزه از آنها لذت می برید شاید در 5 یا 10 سال آینده دیده نشوند.
شلیلها مانند هلو و آلو دارای دو رده می باشند:
هسته جدا و هسته دار. گونه هایی که در رده هسته جدا قرار دارند به راحتی از هسته جدا می شوند در حالیکه در گونه های هسته دار میوه پس از خورده شدن یا زمان آمادگی به هسته چسبیده اند. گونه جدیدتری به نام نیمه هسته جدا وجود دارند که جدیدترند و ترکیبی از دو گونه قبلی می باشند.
گزینش و نگهداری
هنگام انتخاب شلیل به دنبال انواع کاملاً گرد که روی
پوست قرمز آن رنگ زرد یا نارنجی – زرد است بگردید. شلیل پخته باید هنگام فشردن آهسته نرم باشد و و بوی خوبی داشته باشد. ممکن است پس از چیدن مثل زمان رسیدن نرم و آبدار باشند با این حال طعم آنها شیرین تر نخواهد شد. بنابراین ازچیدن شلیلها ی خیلی سفت ، سبز و له شده اند یا پوستهای چروک خورده اجتناب کنید.
اگر شلیلها را با پوستهای پوشش دار روشن اما سفت و تاحدی محکم خریداری کرده اید آنها را در دمای اطاق نگهداری کنید( 51 تا 77 درجه فارنهایت).گذاشتن شلیلها درپاکتهای کاغذی بخصوص اگر با
سیب ،
موز،
گلابی و سایر میوه های تولید کننده
گاز اتیلن همراه باشد فرآیند رسیده شدن را تسریع می کند.شلیلها را نباید در دمای بالاتر از 78 درجه فارنهایت نگهداری کرد چون دمای بالا سرعت فرآیند رسیدن را کاهش داده و روی طعم ،
عطر و بافت آنها اثر منفی خواهد داشت.
بهتر است تا هنگام پخته شدن کامل آنها را در دمای اطاق نگهداری کرد. پس از رسیده شدن کامل بیش از چند روز دز یخچال نگهداری نکنید. قراردادن طولانی مدت شلیل در یخچال موجب از بین رفتن طعم و آب آن می شود.
آماده سازی
آماده سازی شلیل بسیار آسان است چون احتیاجی به کندن پوست آنها نیست.در زمان خوردن آنها چه پخته و چه خام پوست آنها در طعم یا بافت آنها تاثیری ندارد.
هسته انواع شلیل هسته جدابا برش طولی شکاف میوه به آسانی جدا می شود. سپس دو نیمه میوه را در خلاف جهت یکدیگر بپیچانید. بعد از جدا نمودن نیمه ها به آسانی می توانید هسته را از یکی از نیمه ها جدا کنید.
جدا کردن هسته شلیلهای هسته دار(همانگونه که از اسم آن پیداست) کمی مشکل است.بهترین راه ، بریدن قسمتهای آن ( حلقه ای،چهار قسمتی و...) از میوه تا هسته آن و دور انداختن مقدار باقی مانده است.مثل سیب ، گلابی و هلو از کمی
آب لیمو یا آب دیگر
مرکبات روی بخشهای بریده شده استفاده کنید تا اثرقهوه ای شدن آن به تاخیر بیفتد.
کاربردهای مصرفی مطلوب شلیل به صورت تازه ،
شکر زده و با
خامه است. آنها همچنین در
بستنی ،
پای ها ،
کیک و سایر کیکهای کوچک بکار می روند. بعلاوه از هلو وشلیل در تهیه
مربا ،
ژله ،
کمپوت و دسرهای میوه مخلوط استفاده می شود.
گونه های هسته دار
May Glo, Roy Giant, August Red, Red Jim و the September Red . تفاوت اصلی این گونه ها در زمان عرضه به بازار است. May Glo یکی از اولین شلیلهای هسته دار فصل است درحالیکه the August Red, Jim Red and the September Red گونه های اواخر فصل هستند که فصل شلیل با آنها تا ماه اکتبر ادامه می یابد.
گونه های هسته جدا
Red Diamond, Summer Grand, Summer Bright و Summer Diamond بهترین نمونه های شلیل هسته جدا می باشند.اینها دارای اندازه خوب بوده به راحتی حمل و نقل شده و کاملاً تحت اختیار شما هستند. همانگونه که از نامشان پیداست آنها عمدتاً گونه های تابستان می باشند که در ماههای ژوئن و جولای در بازار یافت می شوند.
گونه های نیمه هسته جدا
May Grand و Spring Red در اواخرمی و اوایل ژوئــــــــــن وجـــود دارند. May Grand خوشمزه ترین گونه آغاز فصل محسوب می شود.