پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با اعزام گروه‌های تبلیغی به قبائل مختلف، دل‌های مردم را به سوی معارف اسلام جلب می‌کرد.
گروهی از نمایندگان قبایل اطراف
مدینه برای کم‌کردن نیروی اسلام و گرفتن انتقام، با نقشه‌ای مکارانه به حضور پیامبر رسیدند و چنین گفتند:« ای پیامبر خدا! دل‌های ما به اسلام گرایش پیدا کرده و قبایل ما آماده‌ی پذیرش اسلام شده است.
پیامبر عده‌ای از اصحابش را به فرماندهی
مرثد بن ابی مرثد به منطقه‌ی آنان فرستاد. فرستادگان پیامبر به همراه نمایندگان قبایل به راه افتادند، اما همین که از قلمرو مسلمانان خارج شدند و به نقطه ای به نام
رجیع رسیدند، همان نمایندگان به کمک قبیله هذیل، محاصره‌شان کردند و به آنها حمله‌ور شدند. فرستادگان پیامبر نیز تصمیم به مبارزه گرفتند ولی همگی به شهادت رسیدند، غیر از سه نفر به نام‌های
زید بن دثنه انصاری،
خبیب بن عدی و طارق که خود را تسلیم کفار کردند. طارق در نیمه راه پشیمان شد و دست به شمشیر برد اما دشمنان، با پرتاب سنگ او را به شهادت رساندند. دو اسیر دیگر را نیز به سران کفار مکه تحویل دادند.
صفوان بن امیه، زید را خریداری کرد و در
تنعیم جلوی چشم عده‌ی زیادی از مردم به دار آویخت؛ خبیب را نیز پس از مدتی حبس، در همان محل دار زدند. او نیز از بالای دار به پیامبر خدا سلام رساند و اشعاری سرود که نشانگر پایداری او در راه اسلام است.
وقتی اخبار فاجعه‌ی رجیع به پیامبر و مسلمانان رسید، به شدت متاثر و اندوهگین شدند و به سوگ شهدا نشستند.
منابع:
- مغازی واقدی، ج1، ص354تا362
- فروغ ابدیت، ج2، ص498تا501
