حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نقل فرمود که در
شب معراج پیامبر خدا،
جبرئیل کنار درخت بسیار بزرگی ایستاد. پیامبر درختی به آن بزرگی و عظمت ندیده بود. بر هر شاخهای از آن درخت
فرشته ای بود و بر هر برگی و میوهای نیز فرشتهای. نوری از خدای متعال نیز آن درخت را در برگرفته بود.
جبرئیل به پیامبر خدا گفت:«سدره المنتهی این است؛ راه پیامبران ِ پیش از تو به همین درخت منتهی میشد. انان از این درخت جلوتر نمیرفتند و همین جا توقف میکردند، ولی تو از این درخت خواهی گذشت. اگر بخواهی از نشانه های بزرگش به تو نشان خواهم داد.»
منابع:
بحارالانوار، ج 37، ص 319، حدیث 52