در
روز عاشورا پس از آن که
عمر بن سعد اولین تیر را به سوی سپاه
امام حسین علیه السلام پرتاب کرد و آتش جنگ بر افروخته شد، تیرهای سپاه دشمن همچون باران بر سر یاران امام بارید و پس از مدتی، تعداد زیادی از یاران امام به شهادت رسیدند.
در آن هنگام امام دست بر محاسن خود گرفت و فرمود:«خشم و غضب خداوند زمانی بر یهودیان شدت گرفت که برای خداوند فرزندی قائل شدند و گفتند:« عُزیر پسر خداست.» و زمانی بر گروه نصارا شدت گرفت که خداوند را یکی از سه خدای خود دانستند.
و غضب او زمانی بر طایفه
مجوس شدت یافت که از عبادت خدا دست برداشتند و به پرستش
خورشید و
ماه پرداختند، و اکنون نیز غضبش شدت یافته است بر مردمانی که دست به دست یکدیگر داده و برای کشتن پسر پیامبر خود آماده شدهاند.
با این حال، به خدا سوگند، پیشنهاد این مردم را نمی پذیرم و هرگز با
یزید بیعت نمی کنم تا با چهره آغشته به خون به ملاقات خداوند بشتابم.»
منابع:
لهوف سید بن طاووس، ص 126.
مراجعه شود به:
اولین تیر سپاه عمر سعد و آغاز نبرد با سپاه امام حسین علیه السلام
