در 24 ژوئن سال 1915در شهر «گیلستد» واقع در «یورکشایر» متولد می شود و پس از تحصیل در
دانشگاه بینگلی، از دانشکده امانوئل
دانشگاه کمبریج بورس تحصیلی می گیرد.
1938
بخاطر نتایج قابل توجه در آزمایشاتش، جایزه «اسمیت» را می گیرد.
1939
به عضویت دانشکده «سنت جان» در دانشگاه کمبریج در می آید.
45 ـ 1939
در نیروی دریایی انگلستان برای طراحی سیستم های رادار کار می کند.
در طول این مدت به کارش در دانشگاه کمبریج بر می گردد و توجه خود را از ریاضیات به ستاره شناسی معطوف می کند و شروع به آزمایش و بررسی تشکیل ستاره ها از توده های گاز و غبار می کند. او همچنین فرایند هسته ای درونی ستاره ها و طرقی را که منجر به تشکیل توده ها عظیم و عظیم تر می شود مطالعه می کند و بر اساس این آزمایشات اعلام می کند که ماده دائما در حال ایجاد است و جهاندرحالتی پایدار به سر می برد.
1950
هویل در آخرین سخنرانی رادیویی خود، اصطلاح
انفجار بزرگ رامعرفی می کند. به گمان بعضی دانشمندان انفجار بزرگ سبب تشکیل جهان شده است.
1952
کتاب «طبیعت جهان» را منتشر می کند.
1955
کتاب «مرزهای ستاره شناسی» را منتشر می سازد که امروزه اکثر ستاره شناسان از آن الهام می گیرند.
1956
به مرکز
رصدخانه هیل در
کالیفرنیا،
آمریکا، ملحق می شود.
1957
به عضویت انجمن سلطنتی
انگلستان در می آید.
1958
به عنوان استاد ستاره شناسی و فلسفه تجربی در دانشگاه کمبریج انتخاب می شود.
1962
کتاب «علم نجوم» را منتشر می کند.
1966
بنیانگذار و اولین مدیر موسسه ستاره شناسی نظری در دانشگاه کمبریج می شود. همچنین کتاب «انسان و کهکشانها» را منتشر می کند.
1971
به مدت 2 سال رئیس انجمن سلطنتی ستاره شناسی می شود.
1972
موفق به دریافت نشان شوالیه می شود.
1973
رئیس هیئت تحقیقات
آنگلو ـ استرالیت می شود.
1996
همچنان به کارش ادامه می دهد و سایر ستاره شناسان را ترغیب می کند. آخرین کار «هویل» در زمینه طیف
مادون قرمز ستاره های دنباله دار است. او معتقد است که این ستاره ها حاوی ذرات آلی هستند. او می گوید حیات در روی
زمین از عوامل ماوراء زمین نشات گرفته است. هویل ستاره شناسی را بزرگترین علم قرن بیستم توصیف می کند ولی احساس می کند که بزرگترین موفقیتش صعود به تمام 280 قله اسکاتلند با ارتفاع بیش از 900 متر بوده است.
