«رجعت» جزو اعتقادات معروف
شیعه است و معنای مختصرش چنین است:
بعد از ظهور
حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء و در آستانه رستاخیز، گروهی از «مومنان خالص» و «کفار بسیار شرور» به این جهان باز می‌گردند. گروه اول به کمال الهی می‌رسند و گروه دوّم کیفرهای شدیدی می‌بینند.
مرحوم «سید مرتضی» که از بزرگان شیعه است چنین می‌گوید:
«خداوند متعال بعد از ظهور حضرت مهدی، گروهی از کسانی را که قبلاً از دنیا رفته‌اند به این جهان باز می‌گرداند تا در ثواب و افتخار یاری او و مشاهده حکومت حق بر سراسر جهان شرکت جویند و نیز گروهی از دشمنان سرسخت را باز می‌گرداند تا مهدی از آنها انتقام گیرد.»
اصل رجعت از ضروریات مذهب تشیع محسوب می‌شود ولی ویژگی‌های آن و مسائل جنبی آن مورد اختلاف علمای شیعه است.
در برخی از روایات از رجعت
امیرالمؤمنین علیه السلام و
امام حسین علیه السلام یاد شده است؛ در برخی از دیگر روایات نیز از بازگشت
رسول اکرم و انبیای گذشته سخن به میان آمده است. غیر از انبیاء و ائمه برخی از افراد صالح دیگر نیز رجعت خواهند داشت.
مراجعه شود به:
فلسفه رجعت
منابع:
تفسیر نمونه، ج 15، ص 555
