فتح بن یزید جوجانی نقل می کند که در مسیر بازگشتم از
مکه به
خراسان با
امام هادی علیه السلام که به سمت
عراق می رفت همسفر شدم شنیدم،
که حضرت می فرمود:
هر کس تقوای خدا را رعایت کند مصون می ماند و هر کس خدا را اطاعت کند از او اطاعت می کنند.
فتح می گوید:
به خدمت حضرت مشرف شدم و بر آن حضرت سلام کردم او هم جوابم را داد و دستور نشستن داد و گفتارش را این چنین آغاز کرد:
ای فتح هر کس خداوند خالق را اطاعت کند از خشم مخلوق باکی و هراسی ندارد و هر کس خالق را به خشم آورد، یقین داشته باشد که خداوند او را گرفتار خشم و غضب مخلوق می سازد، به درستی که خالق وصف نیست مگر همانگونه که او خود را وصف فرموده است و چگونه ممکن است خالقی که حواس از ادراکش عاجزند، و اندیشه ها از دستیابی به آن ناتوانند آنرا احاطه کنند، توصیف شود، خداوند برتر است از این که توصیف گران او را وصف کنند.
خداوند در نزدیکی هایش دور است و در دوری اش نزدیک است، خداوند به کیفیت هستی بخشیده است پس نمی توان درباره اش گفت چگونه است و به مکان هستی عنایت کرد پس نتوان گفت کجاست،
او خدای واحد صمدی است که نزاده و زائیده نیست و همانند او احدی نیست و عظمت و جلالش بسیار بزرگ است.
منابع:
- بحارالانوار، ج 50، ص 177، ح 56.
