دعا یعنی خواندن، و دعا در فرهنگ دینی یعنی خواندن خداوند و ایجاد ارتباط با او.
این نوع ارتباط از بزرگترین نعمتهایی است که خداوند به بندگانش ارزانی داشته است.
امام سجاد علیه السلام در مناجات الذاکرین که سیزدهمین مناجات های پانزده گانه است چنین میگوید:«
و من اعظم النعم علینا جریان ذکرک علی السنتنا واذنک لنا بدعائک . . . » (جاری شدن یاد تو بر زبان های ما و اجازه دادن به ما برای دعا کردن از بزرگترین نعمت های تو بر ماست.)
هر چه پشتوانه معنوی دعا که "عبادت و بندگی" است قوی تر و نیرومندتر باشد تاثیر دعا بیشتر و استجابت آن سریعتر است.
امامان معصوم علیهم السلام که نمونه های کامل عبودیت و بندگی در برابر حق هستند، دعایشان موثر و استجابت دعایشان قطعی است. نمونههای متعدد و جالبی از استجابت دعاهای امامان و نفرینهای آنان به چشم میخورد؛ ماجراهایی که مطالعه آنها ایمان ما را به مقام معنوی این بزرگواران فزونی میبخشد.
منابع:
مفاتیح الجنان، مناجات خمس عشره، مناجات الذاکرین، ص 128