امام صادق علیه السلام فرمود:
وقتی روز قیامت فرا می رسد خداوند همه مخلوقات از اولین تا آخرین آنها را در سرزمینی جمع می کند. آن‌گاه منادی ندا می‌دهد:« چشمان خود را ببندید و سرها را پایین بیندازید تا
فاطمه دختر
محمد از صراط عبور کند.»
خلایق چشم‌ها را می بندند و فاطمه در حالی که بر یکی از شتران بهشتی سوار شده است و هفتاد هزار فرشته او را همراهی می کنند می آید، در جایگاهی از
مواقف قیامت از شتر خود پیاده می شود و پیراهن خونین حسین بن علی علیه السلام را به دست می گیرد و می‌گوید:« این پیراهن فرزند من است، می دانم با او چه کرده اند.»
از جانب خداوند ندا می آید:« ای فاطمه، ما راضی‌ات خواهیم کرد.»
فاطمه می گوید:« ای پروردگار، انتقام مرا از قاتل حسین بگیر.»
خداوند به لهیبی از آتش امر می کند که از جهنم بیرون بجهد و قاتلان حسین بن علی را از میان مردمان برگیرد، همان گونه که پرنده دانه را بر می چیند. لهیب آتش با آنها به جهنم باز می گردد و عذاب‌شان می کند.
آن گاه فاطمه سوار بر شتر خود می‌شود تا داخل بهشت شود، در حالی که ملائکه وی را همراهی می‌کنند و فرزندانش در مقابلش و دوستان و شیعیان‌شان در چپ و راست آنها هستند.
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 224، حدیث 11
مراجعه شود به:
سر خون آلود امام حسین علیه السلام در روز قیامت
داد خواهی از قاتلان خود
