ریشه لغوی

پرخاشگری از ریشه لاتینی (Aggredi) گرفته شده و به معنی جلو رفتن برای حل یک مشکل است.

طلاعات اولیه

گاستون بوتول معتقد است که باید رفتارهای پرخاشگرانه را به انگیزه‌های ستیزه جویانه نسبت داد، و انگیزه‌های ستیزه جویانه ناشی از احساس سرخوردگی یا سرکوب غرایز است. رفتارهای پرخاشگرانه جنگ نتیجه انگیزه‌های ستیزه جویانه است. پس پرخاشگری نتیجه ناکامی است.

مفهوم پرخاشگری از نظر روانشناسان

• عمل خصومت ، عملی که موجب ترس یا گریز حیوان دیگر می‌گردد.
• نوعی رفتار که رنگ تهاجمی دارد و از خطر و سختی نمی‌هراسد، بلکه بدان میل می‌کند.
• میل انسان به انجام دادن هر نوع عمل شدید و موثر که با صفات دفاع از خود ، غنیمت شمردن هر فرصت برای اظهار وجود ، یا برقرار ساختن اصول و عقایدی که خود به آنها ایمان دارد، ممتاز و مشخص می‌شود که مخالف آن میل به گریز و اجتناب از خطر یا ناسازکاری بوسیله کناره گیری است.
• رفتاری که هدفش ضرر رساندن به یک موجود زنده دیگر است.

رابطه خشم و پرخاشگری

خشم و پرخاشگری ، صلح جهانی را به خطر می‌اندازد و بی‌جهت نیست که علما و اندیشمندان و صلح دوستان سالانه کنفرانس‌هایی در جهت چگونگی جلوگیری از تعدی گروهای انسانی به یکدیگر تشکیل داده و توصیه‌هایی صادر می‌نمایند.

نتیجه پرخاشگری در روابط بین المللی

عدم رعایت عدالت و احترام متقابل در روابط بین المللی می‌تواند ایجاد حالت روانی و ناکامی شدیدی برای نسلهای آتی به وجود آورد. پدیده استعمارگری و غارت ثروت ملل مختلف و نابودی فرهنگهای بومی و جانشینی فرهنگی غیر بومی می‌تواند موجب خشم و نفرت روشنفکران و افراد آزاد اندیش جوامع تحت ستم گردد، که با کمک ترفند‌های فرهنگی ، مردم جامعه را نسبت به ستم ملی‌ای که بر آنها رفته است یا می‌رود، آگاه نماید.

در نهایت آنها را به انتقام جویی و شورش و نبردی علیه بیگانگان ترغیب کند. در این مورد ستیزه‌جویی می‌تواند علل و انگیزه روانکاوانه و عقده‌گشایی نیز برخود گیرد، و اقدامات ستیزه جویانه دقیقا برای مقابله با احساس حقارت ملی یا عقده شکست و ناتوانی در برابر استعمارگران تلقی گردد.

همچنین ببینید

• احساس حقارت ملی
• احساس سرخوردگی
• استعمارگری
• انتقام جویی
• پدیده جنگ
• پرخاشگری
• جنگ روانی
• روانشناسی جنگ
• شورش