شدّاد بن اوس می‌گوید:
در روز جنگ جمل با خودم گفتم در این جنگ نه طرفدار علی هستم، نه بر ضد علی.
به این دلیل تا نیمه‌های روز از جنگ خودداری کردم، اما خداوند در دلم انداخت که همراه علی و به نفع او بجنگم؛ با همین الهام قلبی، در جبهه علی علیه السلام حضور پیدا کردم و جنگیدم تا این که سپاه او به پیروزی دست یافت.
پس از آن به مدینه رفتم و به حضور اُمّ سُلَمه ( یکی از همسران رسول خدا ) رسیدم.
به من گفت:«از کجا می‌آیی؟ »
گفتم:« از بصره. »
گفت:« با کدام سپاه بودی؟ »
گفتم:« تا نیمه‌های روز، از جنگیدن خودداری کردم، اما خداوند در دلم انداخت که همراه علی و سپاهش بجنگم.»
ام سلمه گفت:« خوب کاری کردی، زیرا از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود:«هر کس با علی بجنگد با من جنگیده و هر کس با من بجنگد با خداوند جنگیده است.»
گفتم:«آیا شما معتقدید که حق با علی است؟»
ام سلمه گفت:« آری، به خدا سوگند، علی با حق و حق با علی است.»

منبع:

• بحارالانوار، ج 36، ص 346، حدیث 213 ------ کفایه الاثر