جنبه بشری

پيامبران با همه جنبه‌هاي خارق‌العاده‌اي كه دارند از قبيل معجزه، عصمت ازگناه، عصمت از اشتباه، رهبري بي‌نظير، سازندگي بي‌نظير، درگيري با شركها، خرافه‌ها و ستمگريها، از جنس بشرند يعني همه لوازم بشريت را دارند: مانند ديگران مي‌خورند، مي خوابند راه مي‌روند، توليد مثل مي‌كنند و بالاخره مي‌ميرند؛ همه نيازهايي كه لازمة بشريت است در آنها هست. پيامبران مانند ديگران مكلف و موظفند تكاليفي كه بوسيله آنها به مردم ديگر ابلاغ مي‌شود، شامل خود آنها هم هست حرام وحلالها دربارة آنها هم هست و احياناً برخي تكاليف شديدتر متوجه آنها مي‌شود. آنچنانكه بر رسول اكرمصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم توجه يعني بيداري آخر شب و نافلة شب واجب بود.
پيامبران هرگز خود را از تكاليف استثنا نمي‌كنند. آنها مانند ديگران و بيش از ديگران از خدا را عبادت مي‌كنند، براي زندگي خود و ديگران تلاش مي‌كنند و در زندگي انگل بر ديگران نمي‌شوند.
تفاوت پيامبران با ديگر مردمان صرفاً در مساله وحي و مقدمات و لوازم وحي است وحي پيامبران را از بشريت خارج نمي‌سازد بلكه آنها را نمونة انسان كامل و الگوي ديگران مي‌سازد؛ به همين دليل پيشرو و راهبر ديگران مي‌شوند.