امام خمینی در برخورد با گروهها و طیفهای مختلف سیاسی چه بسا مواضعی را بر میگزید که سر آن حتی بر نزدیکترین یاران و همراهان وی مخفی بود. او با عدم پذیرش حرکتهای الحادی و گروههای ظاهراً انقلابی ملحد و عدم تایید آنان و نیز به شمار نیاوردن آنها در زمره متحدان مبارزان اسلامی، هرچند از دید ظاهر بخشی از نیروهای به اصطلاح چریکی مخالف نظام را از دست میداد، اما با شناخت و باور عمیق خود نسبت به ماهیت پوچ، خائنانه و بی ریشه گروهها، عطایشان را به لقای نکبت بارشان بخشید تا خود در آینده به راههای انحرافی که رفتهاند اعتراف کنند.
موضعگیری صریح و کوبنده امام در برابر جریانهای الحادی صرفاً بار مبارزه با آنها را نداشت بلکه به نحوی ماهرانه زمینه رشد را بر جریانهای نفاق نیز سد میکرد و برای آنان نیز هشدار بود. مواجهه با امام با جریان نفاق بسی حساستر و دقیقتر بود، به همان اندازه که جریان نفاق با حرکت مسلحانه به اسم اسلام و تحت شعارهای قرآنی و تمسک به نهجالبلاغه ولی با اهداف مادی و قدرتطلبانه به پیش میرفت. که امام با تیز بینی و ژرف نگری انحراف آنان را تشخیص داد. موضع امام در قبال خط نفاق با موضع علنی ایشان در قبال خط الحاد متمایز بود با این که ایشان پس از بررسیهای لازم به ماهیت غیر اسلامی خط نفاق پی برده بود ولی از آنجا که امام، رهبری نکته سنج و زمان شناس بود و به پیامدهای امور توجه داشت، در قبال خط نفاق صرفاً به عدم تأکید اکتفا کرد. زیرا خط نفاق چنان وجاهت و مقبولیت یافته بود که کمتر کسی در آن روزگار میتوانست خیانت و دو رویی آنان را باور کند. ذکاوت و کاردانی امام آنها را به اتخاذ شیوهای واداشت که کمترین لطمه را به اتحاد یاران ایشان وارد آورده و در عین حال سند روشن بینی و شناخت عمیق وی از جریانها باشد. شهید مطهری در خصوص ژرف نگری امام رابطه با جریان نفاق فرمود: «که همه لغزیدیم جز امام» که این جمله حکایت از این دارد که نگرش امام به مسائل نفاق چقدر ریشهای و عمیق بوده است.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد