برخی از کارگردانان چون احساس می‌کنند باید به طور مستقیم در جریان حرکت و بازی و اجرای برنامه باشند و بهتر بتوانند در جا تصمیم بگیرند. به جای کار با نظام چند دوربین و نشستن در پشت میز استودیو در اتاق فرمان ، کار با روش تولید تک دوربین را ترجیح می‌دهند. تصویربرداری متناوب با یک دوربین در این روش دوربین)) در جاهای خاصی مستقر می‌شود. و پس از تنظیم وسریع ، به طور معمول تصاویر انتخاب شده را پس از تمرینات لازم ضبط می‌کند. هرجا که لازم باشد برای ایجاد تناوب تصویری مناسب از نقطه دیدهای مختلف ، حرکت‌ها تکرار می‌شوند. نماهای ضبط شده ،سپس گروهبندی و تدوین می‌شوند. تصویربرداری مداوم و بدون وقفه با یک دوربین روشی که شرح داده شد ،تنها سبک و روال ممکن با یک دوربین نیست .می‌توانید فقط با یک دوربین ، به طور مداوم و بدون وقفه برنامه را ضبط ،یا زنده پخش کنید . اما سوال این است که چگونه می‌توان یک نمای طولانی را که چند دقیقه یا بیشتر طول می‌کشد ،فقط با یک دوربین ضبط کرد؟,br>می‌توانید براحتی با حرکت از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر ،زاویه نگاه دوربین را تغییر داد و با زوم کردن به جلو یا عقب اندازه‌های جدیدی از نما به دست آورد. هرچند این روش برا ی برنامه‌های ورزشی و خبری پذیرفته شده است . در بیشتر برنامه‌های دیگر مخصوصا زمانی که سوژه ساکن است تماشاگر بزودی متوجه خواهد حرکت دوربین خواهد شد . برای اینکه تنها از حرکات دوربین استفاده نکرده باشید ، کاری کنید که بازیگران و مجریان درفضای مقابل دوربین جرکت داشته باشند. و هر تغییری را در زاویه نگاه دوربین ، ضمن حرکت آنان ایجاد کنید. مثلا اگر میل دارید نقطه توجه مخاطبتان را از نقطه‌ای به نقطه دیگر جلب کنید ، بگذارید بازیگر یا مجری ، حرکت داشته باشد و شما با دوربین او را تعقیب کنید وهرگونه که مایلید در زوایای دوربین تغییر به وجود آورید. شرح تصویر 1) حرکت سوژه در صحنه وتصویربرداری بایک دوربین ( با فاصله یکسان از دوربین) : می‌توان با شعاعی معین جرکات بازیگر و نقاط اسکان اورا نسبت به دوربین به طور مساوی تعیین کرد و مجموعه‌ای از تصاویر ونما به دست آورد. 2) حرکت سوژه و تصویربرداری با یک دوربین( حرکت در عمق صحنه) : وقتی سوژه‌هایی با ابعاد مختلف در صحنه حضور دارند ، می‌توان بزرگترین جسم را در عقب صحنه و کوچکترین را در جلو صحنه قرار داد و دوربین می‌تواند ضمن انجام حرکات خود ، زوم کند.
تصویر برداری از سوژه‌های ساکن __ 1) نمایی که درآن سوژه و دوربین هر دو ساکن و بی‌حرکتند ، بسته به اینکه مخاطب ،موضوع را تا چه حد جالب توجه و جذاب ببیند ، به طور معمول فقط می‌تواند به اندازه نیم دقیقه یاکمتر او را با خود همراه سازد. 2) تا آنجا که می‌توانید از چرخش دوربین روی مجموعه‌ای از اشیا که در امتداد یک خط صف کشیده‌اند ،خودداری کنید ؛ خسته کننده خواهد بود. بهتر است سوژه‌ها را با فاصله‌های مختلف از دوربین)) جای دهید . آن وقت همین که سر دوربین بچرخد و تمرکز خود را از یک سوژه به سوژه دیگر انتقال می‌دهد ،با زوم کردن به جلو یا عقب ، اندازه و ترکیب نما تغییر خواهدکرد. 3) برای خلق گونه گونیهای تصویری ،می‌توانید سوژه‌ای ساکن و بی‌تحرک را مثلا روی یک میز چرخان قرار دهید و تصویربرداری کنید ؛ جلوه آن مانند آن است که دوربین به دور آن می‌چرخد. 4) گاهی اوقات با زوم کردن آهسته از سوژه‌ای در جلو صحنه به سوژه‌ای دیگر در زمینه تصویر یا برعکس ، تحمل نمای ساکن را برای بیننده طولانیتر سازید. 5)با تغییرات حساب شده نور ، می‌توانید تصویری از یک نمای شبیه نقاشی متحرک خلق کنید. مثلا ابتدا سوژه را در موقعیت ضد نور قرار دهید سپس با افزایش نور، خصوصیات و برجستگیهای تصویر را آشکار سازید. 6) اگر منابع تصویری دیگری مثل دستگاه ضبط و پخش ویدئو ، دستگاه نمایش فیلم یا دوربین عمودی مخصوص نمایش تصاویر گرافیک در اختیار دارید،هنگامی که تنها دوربین را در صحنه عوض می‌کنید یا نمای خود را تغییر می‌دهید ،می‌توانید در زمان تدوین ،به تصاویری از منابع کمکی برش دهید و سپس برای ادامه صحنه‌ها از دوربینتان استفاده کنید.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
