بیتردید بعضی از برنامهها از حضور تماشاچی در استودیو)) بهرهبرداری فوقالعادهای میکنند. بویژه برنامههای طنز و خندهدار،یا به اصطلاح کمدی اگر خشک وبیروح و بدون تماشاگر ضبط شوند، جذابیت و شیرینی خود را از دست میدهند. برای چنین برنامههایی، حتی واکنش گروه فنی داخل استودیو)) به موضوعهای مقابل دوربین ، به تولید بهتر برنامه کمک خواهد کرد. کنترل تماشاگر امروز آداب ورسوم گوناگون تماشاگران تحول یافته است. مثلا در یک کنسرت (موسیقی کلاسیک) ، انتظار داریم تماشاگران، بجز رمانی که هنرمندان را تشویق میکنند، ساکت بمانند، سرفه نکنند، تکان نخورند، یا واکنش غیرعادی صوتی و حر کتی از خود نشان ندهند. اما در یک موقعیت خندهدار و در برنامههای کمدی ( در یک دکور)) که نشان دهنده زندگی طبیعی است) ، میل داریم که صدای خنده و کفزدن تماشاگران را بشنویم؛ درحالی که نمیخواهیم سوت بزنند یا بدون صدا لبخند بر لب داشته باشند. چون اغلب تماشاگران داخل استودیو توسط دوربین دیده نمیشوند، اگر واکنش نامناسب از سوی آنان عرضه شود، نمایش زندگی طبیعی و نشان دادن لحظات شیرین و خندهدار مختل خواهد شد. از آنجا که ممکن است خندههای طولانی، سرعت و آهنگ برنامه را کند نماید و درهم بریزد، به طور معمول، این مدیر صحنه است که سیاستمدارانه و با قاطعیت مهربانانه، واکنش تماشاگران را متعادل یا متوقف میسازد. البته مدیر صحنه یا کارگردان به طور عادی ، با لبخند و گفتن لطیفه و شوخی کردن، لزوم مراعات مجموعهای از مقررات را در هنگام خوشامدگویی به تماشاگران و قبل از ضبط برنامه یادآور خواهند شد. در برخی استودیوها از علامتهای کف زدن و غیره برای راهنمایی بازیگران استفاده میکنند. گروهی دیگر از تولیدکنندگان برنامههای طنزتلویزیونی، برای افزایش حجم صدای کف زدن، یا به طور اساسی به عنوان صدای جایگزین، از صدای کف زدن ضبط شده بهرهگیری میکنندو در هنگام تدوین برنامهها ،این صدا را به متن برنامه میافزایند . کارگردانان معتقدند، هرچند صداهای کف زدن ضبط شده ، به نظر نادرست و تصنعی میآید، اما حداقل قابل کنترل است. اثر بازیگران و مجریان بعضی از کارگردانان)) اعتقاد دارند که بازیگرکمدی میتواند سر فرصت خندههایش را بکند و اگر نیازی بود به خاطر تماشاگران حاضر در استودیو مکث نیز داشته باشد و کار خود را به اصطلاح "کش بدهد" . اما برخی دیگر میگویند این کار سرعت و آهنگ برنامه را تقلیل میدهد و درمورد واکنش سریع تماشاگران خانگی ، روال و روش مناسبی نیست. هنگامی که بازیگر چنان که باید و شاید با کار تلویزیونی آشنا نباشد، بیشتر تمایل دارد که بینندگان تلویزیون را مورد خطاب قرار دهد یا به جای بازی کردن در صحنه مقابل دوربین سخنرانی کند؛ درحالی که برای کارهای تلویزیونی بازی صمیمانه و خودمانی مناسبتر است. پارهای اوقات تماشاگران حاضر در استودیو برای دقایقی که هنوز دوربین آنها را ندیده است، واکنش نشان میدهند( مثلا دلقکی که باید در زمان خاصی وارد صحنه شودواکنون در آستانه درمنتظر ورود است) این موضوع بیننده خانگی تلویزیون راعصبی و ناراحت خواهد کرد. همچنین تماشاگران ناظر اجرای برنامه، به خاطر شورو اشتیاق گروهی و باهدف لذت بردن از حضورشان در برنامه، همیشه درمعرض از دست دادن اختیار خود و بیش از حد احساساتی شدن هستند.
شرح تصویر نقطه دید تماشاگران دراستودیو تلویزیونی: تماشاگران در استودیو، بازیگران و صحنه مقابل دوربین را تحت شرایط ناآشنا و غیرعادی، در حالی تماشا میکنند که اسباب ووسایل مزاحمی در اطرافشان پراکنده است:1- بلندگوهای قابل تنظیم. 2- مانیتورتصویر. بیننده تلویزیون چیزی از فعالیتهای پشت صحنه را نمیبیند وبه طور کامل نسبت به آن وقایع بیاعتناست. او فقط وضعیت واقعی و طبیعی صحنه را میبیند. فعالیتها و وسایل گوناگون استودیو، نباید حرکت وبازی مجریان وبازیگران را از چشم تماشاگر دور نگه دارد. سازگاری و انعطافپذیری تماشاگر به همان میزان که به فکر جای نشستن امن و راحت تماشاگر هستیم، باید مطمئن شویم که میتواند صحنه مقابل دوربین)) را به طور روشن ببیند. بنابراین ، او باید درمقابل دکور و صحنه قرار بگیرد و مانیتورهای تصویر و بلندگوهای آویزان از سقف به او کمک کنند تا برنامه تلویزیونی درحال اجرا را تعقیب نماید. زمانی که تماشاگران به طور واقعی در برنامه شرکت میکنند، تصویربردارن به شکل طبیعی، از آنان نماهای واکنشی میگیرند وکارگردان نیز آن نماها را با دیگر نماهای مقابل دوربین دور هم برش میدهد. اما اگر شرکت کنندگان خود را در مانیتورها ببینند، باید منتظر پچپچ کردن، خندههای زیرزیرکی، واکنش خجالت کشیدنها ورفتار با نشاط و سرزندهشان باشیم. یادمان باشد در مورد تماشاگران استودیو خودآگاهی ، نماهای واکنشی را خراب میکند.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
