نقشه حساب شده دشمنان اسلام پس از شکست های مکرر در جنگ‌های
بدر،
خیبر،
احد و ... نفوذ در جهان اسلام و فتح سنگرهای کلیدی آن بود. اسلام دروغینی که منافقان و سران حزب اموی ساختند نیز برای همین مقصد بود. آنان سرانجام با نفوذ در بدنه اسلام و غصب سنگر کلیدی خلافت رسول خدا به اهداف شوم خود نزدیک شدند.
ابوسفیان پس از رسیدن حکومت به
عثمان که از نزدیکان
بنی امیه بود بر سر قبر
حمزه آمد، با پای خود بر قبر وی زد و گفت:«برخیز! آنچه ما بر سرش دعوا داشتیم اینک در چنگ ماست!»
دشمن برای انهدام اسلام و تهی ساختن ارزش‌های دینی به سرعت به پیش می‌رفت و در سال 60 هجری همزمان با مرگ
معاویه و بر روی کارآمدن
یزید به اوج قدرت رسید. اما
امام حسین علیه السلام برای مهار این جریان خطرناک دست به قیام خونین کربلا زد و با خون خود بقای اسلام اصیل را ضمانت فرمود. به همین جهت
ثارالله نامیده شد.
از آن پس جناح باطل و جناح حق در قالبی روشن از هم جدا شد و تمامی امامان در جهت زنده نگه داشتن نهضت حسینی تلاشی گسترده کردند.
امام صادق علیه السلام می‌فرمود:«هرگاه آب خنک نوشیدید یاد تشنگی حسین علیه السلام کنید.»
امام رضا می فرمود:«هرگاه یاد حسین کردید خود را در سنگر او بدانید و بگویید«
یا لیتنی کنت معک و افوز فوزا عظیما » (ای کاش با تو بودم و به آن فیض بزرگ می‌رسیدم.)»
امام زمان علیه السلام نیز هنگام ظهور، بر پرچمش چنین نوشته شده است: «
یالثارات الحسین »
