به تفاوتهای ماهوی اسلام و دموکراسی بیندیشیم

مسئله‌ی امامت از جنبه‌ی حکومت این است که بعد از پیغمبر که برای خود جانشین و وصی انتخاب کرده و این جانشین معصوم بوده و از مردم زمان خود برتری زیادی دارد، دیگر جای شورا و انتخاب اصلاً وجود ندارد.

در زمان پیغمبر کسی نمی‌گفت که پیغمبر فقط پیام‌آور است و حکومت را باید از طریق شورا انتخاب کرد، زیرا معتقد بودند که گزینه‌ای بهتر از این بشر فوق بشر که با منبع وحی ارتباط دارد، وجود ندارد بعد از ایشان هم جای این سخنان نیست. پس با تعیین رسول‌الله به عنوان جانشین خود می‌توان مطمئن بود که شخص مورد انتخاب از هر لحاظ شبیه رسول خداست و بهترین گزینه‌ برای این امر است.

و در ضمن کسی را که رسول الله برای حفظ حوزه‌ی دین قرار می‌دهد، آنهم با تصریح خود رسول‌الله مقام زعامت را هم واجد است. ما نباید مسئله‌ی حکومت را فقط از بعد دنیایی آن ببینیم و بگوییم که حکومت در اسلام استبدادی است، بلکه باید آن را از این وجه که در شیعه مقام امامت مطرح است نه خلافت بررسی کنیم و حکومت را تنها یک شأن از شؤن امام بدانیم.
البته با وجود امام معصوم جایی برای کس دیگری که حکومت کند وجود ندارد.

منبع: امامت و رهبری؛ مرتضی مطهری