بعضی میگویند چرا
امیرالمؤمنین علی علیه السلام نان خشک میخورد، ولی
امام حسن مجتبی علیه السلام سفرههای رنگین داشت یا ائمّه دیگر غذاهای خوب میل میکردند.
نکتهای که نباید از نطر دور داشت این است که اوّلا امیرالمؤمنین غیر از مقام باطنی ولایت، مقام ظاهری خلافت و ریاست را هم داشت و چشم همه مردم به او بود و اگر آن امام میخواست غذاهای رنگین بخورد، باعث بدبینی و شکستن دل بسیاری از آنها میشد.
ثانیاً اوضاع زمانه چنان بود که غالب مردم کمدرآمد و مستضعف بودند و امام نمیخواست از سطح عادی مردم بالاتر باشند.
اما در زمان باقی ائمّه این دو مسأله وجود نداشت؛ مردم آنها را حاکم و خلیفه نمیدانستند و وضعیّت اقتصادی جامعه هم بهتر شده بود.
ابوخالد می گوید نزد
امام باقر علیه السلام بودم. غذا آوردند و من با امام همغذا شدم. امام فرمود:« ای ابا خالد! غذا چطور است؟»
گفتم:« تا به حال چنین غذای پاک و لذیذی نخوردهام! ولی این آیه یادم آمد: «ثم لتسألن یومئذ عن النعیم.» _سوره تکاثر آیه 8_ (پس از شما در مورد نعمتی که به شما عطا شده، سوال میشود.)»
امام فرمود:« نعیم در این آیه به معنای
نعمت ولایت است؛ یعنی در
قیامت پرسیده میشود که با نعمت ولایت چگونه برخورد کردید؛ نه اینکه بپرسند چرا غذای خوب خوردید. »
منابع:
- بحار الانوار، ج 46، ص 297، ح 26.
مراجعه شود به: