در خصوص دوران نوزادی
امام حسین علیه السلام چنین روایت شده است که آن حضرت جز توسط رسول خدا از دست کس دیگری غذا نخورده است. در این باره به چند روایت توجه کنید:
1 ـ از
صفیه دختر عبدالمطلب ،عمه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، نقل شده است که چون حسین علیه السلام به‌دنیا آمد، او را به دست پیامبر صلی الله علیه و اله دادم. حضرت، زبان در دهان حسین علیه السلام گذاشت و او با میل و رغبت آن را می‌مکید.
2 ـ از
امام صادق علیه السلام نقل شده است که پیامبر هر روز به خانه‌ی فاطمه می‌آمد و زبان در دهان حسین علیه السلام می‌گذاشت و حسین آن قدر می‌مکید تا سیر می‌شد. به این ترتیب، خداوند گوشت حسین را از گوشت رسول الله رویاند.
3 ـ در روایتی آمده است که چون حسین علیه السلام به‌دنیا آمد، فاطمه سلام الله علیها بیمار شد و شیر او خشکید. پیامبر به دنبال زنی شیرده فرستاد ولی کسی پیدا نشد. پس خود حضرت انگشت اشاره در دهان حسین علیه السلام می‌گذاشت و او می مکید.
خداوند، همانند پرنده‌ای که در دهان جوجه‌هایش دانه می‌گذارد، به دست پیامبر، حسین را روزی می‌داد. پیامبر تا چهل روز و شب این‌چنین کرد تا گوشت حسین علیه السلام از گوشت رسول الله رشد کرد.
4 ـ
بَرٌة ،دختر امیٌه خزاعی، نقل می‌کند که وقتی فاطمه سلام الله علیها به حسین علیه السلام آبستن گردید، پیامبر به او فرمود:
«ای فاطمه، به‌زودی خداوند فرزندی به تو عطا می کند که جبرئیل برای ولادت او به من تهنیت گفته است. پس او را شیر نده تا من نزد تو بیایم، ولو مجبور باشی یک ماه صبرکنی.» فاطمه سلام الله علیها عرض کرد: « چشم. امر شما را اطاعت می‌کنم.»
پس از مدتی پیامبر برای بعضی امور از
مدینه خارج شد و در همین مدت، فاطمه سلام الله علیها حسین را به‌دنیا آورد؛ اما او را شیر نداد تا رسول خدا برگشت. پیامبر پرسید:«چه کردی؟»
فاطمه جواب داد: «او را شیر ندادم.»
آنگاه پیامبر زبانش را در دهان حسین گذاشت و فرمود : « ایها حسین، ایها حسین.» (یعنی بخور حسین.) و حسین شروع به مکیدن کرد.
آنگاه فرمود: «خداوند چیزی جز آنچه را که اراده می‌کند نمی‌پسندد. او خواسته است که امامت در تو و در اولاد تو باشد.»
منابع:
- بحار الانوار، ج 43، ص 243، حدیث 17- امالی صدوق.
- بحار الانوار، ج 43، ص 243، حدیث 20- علل الشرایع.
- بحار الانوار، ج 43، ص 253، حدیث 31 و 32- مناقب ابن شهر آشوب.
مراجعه شود به:
