رسول خدا به
عبدالله بن عباس فرمود:« شبی که مرا به
معراج بردند، اولین سخن خداوند با من این بود که:«ای محمد به زیر پایت نگاه کن.»
من نگاه کردم و دیدم حجاب‌ها شکافته و درهای آسمان باز شده است، و آن‌گاه
علی علیه السلام را دیدم. علی سرش را به سوی من بلند کرد، من با او سخن گفتم و پروردگارم نیز با من سخن گفت.»
عبدالله بن عباس پرسید:« ای رسول خدا، پروردگارت با تو چه گفت؟»
پیامبر فرمود:« خداوند به من فرمود:« ای محمد، من علی را وصی و وزیر (پشتیبان) و جانشین بعد از تو قرار دادم. این را به او اعلام کن. علی اکنون کلامت را می شنود.»
من در پیشگاه خداوند متعال آنچه را فرموده بود به علی اعلام کردم. علی به من گفت:« پذیرفتم و مطیع خداوند هستم. »
در این حال خداوند متعال به فرشتگان فرمان داد که به یکدیگر تبریک بگویند. بر هر گروهی از فرشتگان گذر کردم به من تهنیت و تبریک گفتند. وقتی از آسمان به زمین هبوط کردم، خواستم ماجرا را برای علی تعریف کنم، اما دیدم او خود باخبر است. دانستم که من در معراج بر هر جا گام نهادم، علی مرا می‌نگریسته است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 39، ص 159، حدیث 3 ----------- فضائل
