تاریخ وقایع مهم اجتماعی را برحسب زمان وقوع و محل وقوع آن مورد مطالعه قرار می‌دهد و براساس موضوعات مورد مطالعه خود به شعب
دینی ,
ادبی , سیاسی و
هنری ,
فلسفه و
فرهنگ قابل تقسیم است .از آنجا که تاریخ به مطالعه اجتماعات در گذشته می‌پردازد می‌توان آن را در ردیف
علوم اجتماعی قرار داد.
تاریخ در روشن شدن سوابق زندگی اجتماعی و اثر مسلم آن در وضع فعلی در کلیه شئون جامعه باید مورد توجه
جامعه شناسی باشد . زیرا افراد را نمی‌توانیم جدا از گذشته آنها مورد مطالعه قرار دهیم .مطالعه با روش تاریخی روشن خواهد کرد که مردمان در دوران های مختلف و در نقاط گوناگون دنیا دارای جه عقاید و آراء فلسفی , سیاسی و اجتماعی و علمی بوده‌اند و در این دورانها درباره امور چگونه فکر می‌کردند؟
زندگی و نحوه معیشت آنها چگونه بوده است ؟ اشکال حکومت , سازمانهای اداره اجتماعی چگونه بوده و چه تحولاتی در درون آنها پیدا شده است .
علاوه بر تاریخ که ارتباط نزدیک با جامعه شناسی داشته و جامعه شناس در تحقیقات خود ناگزیر از مراجعه بدان و کمک از آن است ، علوم اجتماعی دیگری نیز که هر یک خود علم مستقلی محسوب گردیده و دارای شعبات متعددی می‌باشند مورد استفاده
جامعه شناس قرار گرفته و وی در ارتباط با تحلیل های خود از آنها سود می‌جوید علومی از قبیل
اقتصاد و
حقوق و علم
سیاست از آنجمله اند, علم
آمار نیز بعنوان علمی کمکی در پژوهشهای جامعه شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین ببینید :
محدودیت های قوانین اجتماعی
