بهرامشاه
« 570 -563 ق / 1174 -1168 م»
بهرامشاه، پسر طغرلشاه بود. در اواخر حکومت
طغرل، زمام امور به دست
مؤیدالدین اتابک ریحان بود. او پس از مرگ طغرلشاه، ب
هرامشاه را به حکومت نشاند.
پس از آن میان وی و برادرانش، ارسلان دوم و
تورانشاه دوم، بر سر حکومت منازعاتی شد که نزدیک به هشت سال به درازا کشید و هر از چندی یکی از آن میان بر تخت مینشست.
چنان که در آن باره کسی گفته است
«در عهد ما هر خوشه گندم که میآید، پرچمی با خود میآورد. ».
پس از آن که بهرامشاه به حکومت نشست، ارسلانشاه که ارشد پسران و ولیعهد طغرل بود و امارت بم داشت، برادر را به اطاعت خواند. بهرامشاه
اما بهرامشاه وقعی ننهاد و
تورانشاه برادر دیگر را نیز که مدعی حکومت بود، براند و تورانشاه به فارس رفت و لشکری از اتابک زنگی گرفت و به
کرمان بازآمد.
بهرامشاه گریخت و به
خراسان لشکر آورد و او را شکست داد و به عراق گریزاند. ارسلانشاه با سپاهی که از
ارسلان بن طغرل، سلطان سلجوقی عراق گرفته بود، بازگشت و بهرامشاه را محاصره کرد.
بهرام به بم رفت، اما باز پیکار شد و
بهرام بردسیر را به محاصره گرفت و ارسلانشاه را به
یزد فراری داد و خود وارد شهر شد. او یک سال و نیم پس از این واقعه در بردسیر به بیماری استسفا درگذشت.