معاذین کثیر گفت:
امام صادق «علیه السلام» فرمود: موضوع امامت وجانشینی امامان را جبرئیل بصورت دوازده نامه سر بسته و مهر شده از جانب پروردگار برای
رسول خدا «صلی اله علیه و آله» آورد،و این تنها نوشته سربسته نازل شده به پیامبر است.
جبرئیل به پیامبر گفت: این این نامه ها مربوط به جانشینان و اوصیاء تو در بین امت است که در از
اهل بیت میباشند.
پیامبر پرسید: کدام اهل بیت من؟
جبرئیل گفت: همانانی که وارث علم نبوت تو هستند
علی «علیه السلام» و ذریه تو از نسل حضرت علی (علیه السلام).
امام صادق فرمود: پس از پیامبر حضرت امیر اولین مهر را گشود و بر دستورالعمل الهی خود که بر آن مکتوب بود عمل نمود. پس از وی
امام حسن «علیه السلام» مهر دوم را شکست و بر دستور خویش عمل کرد. پس از وی
امام حسین «علیه السلام» مهر سوم را شکست و بر دستور خاص خود عمل نمود و پس از او امام چهارم
حضرت سجاد «علیه السلام» مهر چهارم را باز نمود و بر دستور عمل فرمود و آنگاه پدرم مهر پنجم را شکست و بر وظیفه خویش عمل کرد. و پس از وی امام بعدی مهر ششم را شکست و وظیفه خود را به صحنه عمل آورد.
معاذ گوید: به حضرت گفتم: فدایت شوم شما همان ششمی هستید و. . . من امید دارم خداوند قبل از رحلت شما همان کتاب را به فردی از نسل شما بسپارد که مهر بعدی را بشکندو به وظیفه وصایت الهی عمل کند.
حضرت فرمود: اراده خداوند چنین است.
گفتم: او چه کسی است؟
حضرت در حالی که بادست مبارک خود به پسرش عبدصالح
موسی بن جعفر که در گوشه ای خوابیده بود اشاره می نمود فرمود: این شخص که خوابیده.
منابع: بحار الانوار، ج 48، ص 27، از اصول کافی.