دین جهانی
دین اسلام به قومی اختصاص ندارد و همواره کوشیده است ریشه ملت پرستی و تفاخر قومی را از بین ببرد. برخی از اروپائیان ادعا میکنند که پیامبر اسلام برای هدایت قریش ظهور کرد و هنگامی که در دعوتش پیشرفتی حاصل شد تصمیم گرفت تا دعوتش را همگانی و جهانی کند.
برای این سخن هیچ دلیل تاریخی وجود ندارد و با آیات اولیه قرآن نیز در تضاد است، زیرا آیات اولیه که در مکه بر پیامبر نازل شده است جنبة جهانی بعثت را نشان میدهد مثلا در آیهای گوید
«ان هوالاذکرللعالمین» (تکویرـ 27). نیست این مگر یک تذکر برای تمام جهانیان یا در سورة اعراف گوید
«یا ایهاالناس انی رسول الله الیکم جمیعاً» (اعراف ـ 157) ای مردم من فرستاده خدایم بر همه شما، در قرآن هیچ گاه خطابی به صورت
یا ایهاالعرب نیامده است. خطاب یا به صورت
«یا ایهاالذین امنوا» است که در خصوص ایمان آورندگان به پیامبر است که میتواند از هر قومی باشند و یا به صورت «یا ایهاالناس» است که عموم را در بر میگیرد.
از بعضی از آیات قرآن نوعی تغزر و اظهار بیاعتنایی به اعراب از نظر قبول دین اسلام استنباط میشود مفاد این آیات این است که اسلام نیازی به شما ندارد و اگر اسلام را نپذیرید اقوام دیگری در جهان هستند که آن را از جان بپذیرند.
مانند آیه:
«وان تتولّوا یستبدل قوماً غیر کم ثم لایکونوا امثالکم» (محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم ـ38): اگر شما به قرآن پشت کنید، گروهی دیگر جای شما را خواهند گرفت که مانند شما نباشند. در ذیل این آیه امام باقرعلیهالسلام میفرمایند که: منظور از قوم دیگر موالی ایرانیان هستند. (تفسیر مجمع البیان)
خروج یک عقیده و یک دین از مرزهای محدود مختص اسلام نیست همة ادیان بزرگ جهان در سرزمینهای دیگر بیشتر مورد استقبال واقع شدند تا در سرزمینی که ظهور کرده بودند مانند حضرت مسیح که در فلسطین به دنیا آمد ولی بیشتر پیروانی این دین در مغرب زمین هستند تا در مشرق.
علت ادعای اروپاییان مبنی بر بیگانه بودن اسلام برای غیر عرب این است که آنها میدانند در سرزمینهای اسلامی، اسلام به صورت فلسفه زندگی با روحیة استقلال و مقاومت است که اگر نباشد مبارزهای هم علیه استعمار نخواهد بود. به جز ادیان، مسلکها نیز میتوانند از محل تولد خود به خارج منتقل شوند مانند
کمونیسم که به جای یافتن طرفدارانی در آلمان و انگلستان در شوروی و چین رواج یافت.
منبع: خدمات متقابل اسلام وایران؛ مرتضی مطهری