اکسین ابتدا در مطالعات فتوتروپیسم کولئوپتیل فالاریس به عنوان محرک داخلی رشد و ایجاد خمیدگی شناخته شد. این هورمون که در نوک کولئوپتیل بوجود می آید پس از آنکه مسافتی در طول اندام انتشار یافت اثر خود را آشکار می سازد. اسید اندول استیک اولین اکسین است که در جریان تجربیات فتوتروپیسم شناخته شد. اکسین ها با تراکم 5 تا 10 یا 3 تا 10 گرم در میلی لیتر که خارج از حد تاثیر فیزیولوژیکی است باعث رشد همه جانبه و ازدیاد ابعاد سلول همراه با افزایش غیر عادی آب در آنها می شود. آب اضافی ناشی از پیامد رشد غالباً موجب ژله ای شدن تیغه میانی جدار سلول و در نتیجه جدا شدن سلولها از یکدیگر می شود. اگر تراکم اکسین 7 تا 10 گرم در میلی لیتر که حد فیزلوژیکی است باشد در مواقعی باعث رشد و ازدیاد ابعاد همه جانبه سلول می شود. اکسین باعث رشد طولی کولئوپتیل ، گیاهک،ساقه، ریشه،برگهایی جوان و جوانه می شود. نسبت و تراکم مناسب اکسین برای ظهور آثار رشد در اندامهای مختلف متفاوت است. اکسین از تشکیل منطقه جدا کننده برگ از ساقه که سبب سقوط آن می شود جلوگیری کرده همچنین سقوط میوه را از ساقه به تاخیر می اندازد. اکسین در بافت زایی، ریشه زایی و رشد جوانه ها و متابولیسم گیاه نقش و اثر مهم دارد. محل تمرکز اکسین در نزدیک انتهای کولئوپتیل انتهای جوانه ها و انتهای برگهای جوان است غیر از اندول استیک ، ترکیبات دیگری نیز همانند اکسین وجود دارند که کم و بیش مانند آن عمل می کنند. برخی از ترکیبات مانند اندول استالدئید ، آلوئید استویتریل به طور طبیعی در گیاه وجود دارند و برخی دیگر مانند اسید نفتالین استیک بطور مصنوعی ساخته می شوند.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد