در ابتدای
جنگ صفین لشگریان شام جلوی آب را گرفته بودند و مانع میشدند که سپاه
امیرالمؤمنین علی علیه السلام از آن استفاده کنند.
علی علیه السلام سوارانی را فرستاد تا سپاه
معاویه را بشکافند و آب بیاورند، ولی آنها ناامید بازگشتند.
حسین علیه السلام از پدر اجازه خواست این کار را بکند و به همراه تعدادی سرباز به سوی دشمن رفت، بعد از مدتی درگیری، آنان را از نهر عقب راند و نهر را به تصرف در آورد، سپس به سوی پدر بازگشت و خبر از پیروزی داد .
علی علیه السلام گریه کرد. سپاهیان پرسیدند:« چرا گریه میکنید، در حالی که این اولین فتح و پیروزی ما در این جنگ است که به دست حسین نصیبمان شده است.»
فرمود:« بله اما این حسین در
صحرای کربلا با لب تشنه به شهادت خواهد رسید.»
منابع:
بحار الانوار، ج 32، ص 573.
بحار الانوار، منتخب طریحی، ص 306.
مراجعه شود به:
حضور امام حسین علیه السلام در جنگ جمل