دومين الكترونخواهي برخي عناصر تعيين شده است.

در حاليكه اكثر مقادير الكترونخواهي براي افزايش اولين الكترون منفي است (فرآيند گرمازاست)، در مورد افزايش دومين الكترون (تشكيل آنيوني با دو بار منفي) مقادير الكترونخواهي مثبت است، يعني براي تشكيل آنيون مربوطه انرژي لازم است (فرآيند گرماگير است). اين ارقام مربوط به فرآيندي است كه در آن يك الكترون به يك يون منفي افزوده مي‌شود. براي نمونه:

انرژي تبادل شده در فرآيند توليد يوني كه دو يا چند بار منفي دارد حاصل جمع جبري تمام الكترونخواهيهاي مربوط است. اين حاصل جمع براي تمام يونهاي داراي چند بار منفي هميشه مثبت و فرآيند انرژي‌گير است. مثلاً انرژي آزاد شده به صورت اولين الكترونخواهي اكسيژن:

كمتر از انرژي لازم براي دومين الكترونخواهي اين عنصر است.

بنابراين، فرآيند كلي، انرژي‌گير است.

مثبت بودن مقدار الكترونخواهي دوم، در مورد اتمهاي اكسيژن و گوگرد را مي‌توان به دو عامل مربوط دانست:

1.وجود نيروي دافعه الكتروستاتيكي بين الكترون (كه بار منفي دارد) و يون منفي يا كه در مرحله اول الكترونخواهي تشكيل مي‌شود و از نزديك شدن الكترون بعدي به اين يونهاي منفي، جلوگيري مي‌كند.

2.افزايش ميزان نيروي دافعه الكتروستاتيكي در يونهاي و كه در مرحله دوم الكترونخواهي تشكيل مي‌شوند و موجب بالا رفتن سطح انرژي اين يونها و در نتيجه ناپايداري آنها (البته در حالت گازي) مي‌شود.